Mariska: "Mijn ADHD-diagnose bracht vooral verlichting: er is niets mis met mij, mijn brein werkt gewoon anders.”

Dat Mariska alsmaar druk was, wist ze zelf ook. Maar dat die constante ‘aan-stand’ zo diepgeworteld zat, drong pas later echt tot haar door.  “Ik dacht altijd: ‘Iedereen heeft het toch druk, met een baan, kinderen, een relatie en vriendschappen?!’ Natuurlijk kost dat energie, maar dat hoort er toch bij?”

Mariska legde de lat hoog voor zichzelf: ze wilde een goede moeder zijn, een liefdevolle partner en een betrokken vriendin, en dan wilde ze zich ook op het werk van haar beste kant laten zien. “Voor mezelf zorgen? Dat schoof ik steeds vooruit. Totdat mijn lichaam zich niet meer stil hield! De signalen werden steeds luider: buikklachten, vermoeidheid, innerlijke onrust. Uiteindelijk bleek mijn cortisolwaarde torenhoog en had ik veel tekorten in mijn lichaam opgebouwd.”

“Ik leefde in de overlevingsstand en stond continu ‘aan’ in mijn hoofd en lijf,” weet Mariska achteraf. Maar stoppen? Dat voelde als verliezen. “Ik wilde meedoen, erbij horen, doorgaan. Pas toen mijn lichaam écht begon te protesteren, kon ik er niet meer omheen. Wat ik eerst zag als falen – gas terugnemen – zie ik nu anders. Het was geen opgeven; het was vertragen. En dat is misschien wel het moedigste wat ik ooit heb gedaan. Door Miracle Roadmap leerde ik kiezen: blijf ik hangen in frustratie, of kies ik voor acceptatie van hoe het nu is?”

Impulsief of intuïtief?

Doordat Mariska tijdelijk minder werkte, had ze voor het eerst in lange tijd meer ruimte. Ze zat vaker op Instagram en kwam daar de ‘Free Your Mind Challenge’ van 365 Dagen Succesvol tegen. “De thema’s die daar voorbijkwamen (pijn versus lijden, belemmerende gedachten en zelfliefde) raakten me. Het was alsof alles op zijn plek viel. Het waren precies de thema’s waar ik tegenaan liep, en Arjan en David boden daar woorden en inzichten bij die ik zelf nog niet kon vinden.”

Mariska schreef zich zonder lang nadenken in voor Miracle Roadmap. Niet uit onbezonnenheid, maar vanuit een helder innerlijk weten: dit mag ik doen voor mezelf. “Ik noem het vaak ‘impulsief’, maar eigenlijk was het puur intuïtief. Typisch ADHD, zeggen mensen dan. Maar ik geloof dat je het niet hoeft te overdenken (ook al ben ik daar ook erg goed in) als iets écht goed voelt. Mijn man had ik vooraf niet meegenomen in dit besluit, maar hij stond er achteraf volledig achter. Hij zag wat het met me deed, en gunde me dat van harte.”

ADHD-diagnose

Naast het programma heeft het Mariska enorm geholpen dat ze de diagnose ADHD kreeg. “Eindelijk kreeg ik een verklaring voor zoveel dingen. Ik begreep nu waarom ik vaak anders reageer, waarom ik soms iets zeg voordat ik er goed over heb nagedacht, en waarom mijn aandacht snel naar iets anders uitgaat. En ook waarom ik bij vergaderingen vaak de enige was die liever stond dan zat. Ik ben niet gek; mijn brein werkt gewoon anders. Die diagnose veranderde niets aan wie ik ben – ik blijf dezelfde persoon – maar tegelijkertijd veranderde het alles, omdat ik nu beter voor mezelf kan zorgen en mezelf écht kan accepteren. Zoals de sticker van Miracle Roadmap op mijn spiegel zo mooi zegt: you are enough!”

Het hoeft niet ingewikkeld te zijn

De zin die Mariska over de streep trok om bij Miracle Roadmap in te stappen, was: “Hoe zou het zijn als het gemakkelijk mag gaan?” Ze legt uit: “Ik was altijd bezig met hard werken, het goed doen en alles op orde hebben. Ook was ik een sociaal dier – dat dacht ik tenminste – en wilde ik dus overal bij zijn. Maar waarom eigenlijk? Voor wie? Mijn vriendinnen zeiden weleens: ‘Maris, ik word al moe als ik je hoor praten over alles wat je van jezelf moet!’ Nu vraag ik me vaker af: denk ik vanuit liefde of vanuit angst? Die vraag helpt me enorm. Nu weet ik, en voel ik vooral, dat ik genoeg ben zoals ik ben. Mijn vriendinnen zeiden laatst dat ik zo straal. Dat voelde voor het eerst niet als een compliment dat ik met moeite kon aannemen, maar als iets wat echt klopt.”

Zichzelf accepteren en luisteren naar haar lijf betekent voor Mariska ook vaker nee zeggen zonder schuldgevoel. “Juist door vaker ‘nee’ te antwoorden, kan ik ook heel bewust en enthousiast ‘ja’ zeggen tegen wat me juist energie geeft. Mariska legt uit: “Ik maak nu keuzes op basis van wat ik nodig heb, niet meer automatisch vanuit wat anderen van mij verwachten. Ik denk en leef meer vanuit liefde in plaats van angst.”

Hoop op een beter verleden loslaten

Een belangrijk inzicht kwam tijdens een oefening over radicale aanvaarding. Daar leerde Mariska de hoop op een beter verleden los te laten. “Dat was zó bevrijdend. Ik heb meer dan 3 jaar therapie gehad, maar dit bracht me meer dan al die therapie en traumaverwerking bij elkaar. Het gaf me de ruimte om mezelf écht te vergeven. Niet meer hopen dat mijn energie ooit weer wordt zoals vroeger, maar kijken wat ik nodig heb om nu een fijn leven te leiden.”

Sindsdien kijkt Mariska ook anders naar haar lijf. “Ik bén mijn lichaam niet, ik héb een lichaam – dat besef veranderde veel. En voor dat lichaam mag ik zorgen, vanuit liefde, ook als het tegensputtert in de vorm van klachten of blessures.” Ze wandelt nu regelmatig of doet aan yoga, iets wat ze vroeger altijd ‘te langzaam’ vond. “Nu laadt het vertragen me juist op. Sporten is geen verplichting meer, maar iets wat mag.”

Keuzes maken zonder verantwoording

Waar Mariska vroeger veel bevestiging zocht, voelt ze nu meer vertrouwen in haar eigen keuzes. “Ik hoef niet alles meer uit te leggen. Als ik bijvoorbeeld geen alcohol drink, zeg ik gewoon: ‘Dit past nu niet bij mij!’. Vroeger had ik er moeite mee als mensen bleven aandringen, bijvoorbeeld om tóch een drankje te nemen. Nu hoef ik mijn keuzes niet meer zo nodig te verdedigen. Zolang ik erachter sta, is het goed.”

Dat geldt ook voor andere keuzes die niet iedereen begrijpt. “Ik was ruim tien jaar vegetariër, maar ging weer kip eten vanwege tekorten. Daar kreeg ik opmerkingen over. Vroeger raakte het me als anderen mijn keuzes niet accepteren. Nu denk ik steeds vaker: ‘Het is mijn proces en mijn keuze’. Als ik maar snap waarom ik iets doe! Ik wil soms veranderen en mijn omgeving verandert niet altijd mee. Dat hoort erbij.”

Met zachtere ogen naar je lijf kijken

Een andere grote doorbraak voor Mariska tijdens Miracle Roadmap was de veranderde kijk op haar lichaam. In september schreef ze een brief aan haar lijf, en in februari kreeg ze de kans om deze opdracht te verdiepen door de brief opnieuw te lezen en er verder op te reflecteren. Wat ze toen teruglas, liet haar schrikken. Ze besefte hoe streng ze vroeger voor zichzelf was. “Toen ik die brief opnieuw schreef, deed ik dat met veel meer dankbaarheid, mildheid en zelfliefde,” vertelt Mariska. “Het verschil tussen de twee brieven raakte me diep en liet me zien hoe ik anders met mezelf kan en mag omgaan.’’

Ze voegt toe: “Doordat ik nu beter voor mezelf zorg, zijn ook dingen veranderd waar ik vroeger keihard voor moest werken. Ik luister naar mijn lichaam, respecteer mijn grenzen en plan bewust rustmomenten in.  Het meest bijzondere is dat ik juist nu 8 kilo ben afgevallen. Niet door te vechten tegen mijn lijf of het anders te willen, maar door het volledig te accepteren en er beter naar te luisteren.”

Cadeau voor jezelf én de mensen om je heen

Of Mariska het programma zou aanraden? “Absoluut! Wat je leert, verandert niet alleen jou, maar ook hoe je in verbinding staat met anderen. De manier waarop ik naar mezelf kijk, werkt ook door in mijn gezin en mijn vriendschappen. Echt een ripple effect dus!” Ze voegt stralend toe: “Als jij verandert, verandert je omgeving mee. Mijn gezin heeft er ook een leukere versie van mij voor teruggekregen sinds ik door Miracle Roadmap beter in mijn vel zit. Dat is toch het mooiste cadeau dat je jezelf én de mensen om je heen kunt geven?!”