Waarom het eerst slechter wordt
We deden oefeningen, reflecteerden op ons eigen gedrag en gaven elkaar bloedeerlijke feedback. Ik werd hoe langer hoe ongelukkiger. Alles wat ik over mezelf dacht te weten, klopte niet. Ik was arrogant. Ik was niet empathisch. Ik was een lul, eigenlijk.
Als je naast me had gestaan die middag op het treinstation van Hilversum, had je gezien hoe ik mijn hoofd steeds verder tussen mijn schouders trok, mopperend op de wereld, die vervelende medecursisten, die ellendige coach. Het begon te miezeren en dat klopte precies. Misschien moest ik maar stoppen met zo’n coach. Ik doe het zelf wel.
Het is nu meer dan tien jaar later en ik moet een beetje lachen om mezelf. Vooral omdat ik nu weet dat het zo hoort. Bij vrijwel iedereen die begint met diepgaande persoonlijke ontwikkeling, met een cursus of een coach, wordt het eerst slechter. Alles wat je zeker weet, over jezelf en de wereld, komt ter discussie te staan. Ik leer dat ik een andere eerste indruk maak dan ik denk. Dat mijn gedachtes vaak niet kloppen. Dat ik iets anders uitstraal dan ik wens. Ik werd er gek van, mijn wereldbeeld zakte in elkaar. Nu weet ik: precies op schema.
Als je niks meer hebt om je aan vast te houden
Uit de sociologie lenen we het woord ‘anomie’ voor die toestand. Vertaald uit het oude Grieks, waar het zoiets betekent als ‘zonder wet’ of ‘zonder houvast’, beschrijft het de verwarrende situatie waarin je opeens niet meer kunt vertrouwen op alles wat je zeker dacht te weten. Oude overtuigingen gelden niet meer, er is mist en onduidelijkheid, paniek soms zelfs. Want als alles ter discussie staat, wie ben je dan nog? Waar mag je op leunen?
Ook andere grote gebeurtenissen in je leven kunnen anomie veroorzaken: plotseling zonder werk zitten, ziek worden, een partner verliezen. Alles wat je kent, wordt drijfzand. Als je dan niks hebt om je aan vast te houden, voelt het alsof je verdrinkt.
Niet zo gek in die context dat socioloog Émile Durkheim, die anomie zag als een toestand waarin een hele samenleving zich kan bevinden, er zelfs suïcide mee verklaarde.
Inmiddels weet ik: het gaat ook weer voorbij. Er komen nieuwe zekerheden voor in de plaats. Helemaal in de situatie zoals ik die meemaakte, leidt een coach of een cursus naar stevigere zelfkennis dan daarvoor. Het is soms worstelen om te kunnen wortelen. Ik leerde de verwarring te zien als aankondiging: er komt nieuwe houvast aan, steviger en fundamenteler. Als ik nu door een coach in de anomie beland, en dat gebeurt weleens, trek ik mijn hoofd niet meer tussen mijn schouders, maar ga ik juist op de uitkijk staan. Er komt wat moois aan.
Wil je een leven met minder stress?
Heb jij het gevoel dat je écht tegen een burn-out zit? Neem contact op met je huisarts of bedrijfsarts die je bij het proces kan begeleiden. Heb jij het gevoel dat er meer in het leven zit? Wil jij geen prima leven, maar een fantastisch leven? Mooi! Je hebt noodzaak gecreëerd om te werken aan jouw beste jaar ooit! Via onze nieuwsbrief helpen we je daar nú mee te starten en blijf je op de hoogte van het 365 Jaarprogramma. Doe je mee? Al 130.000 mensen gingen je voor. Vanaf nu is het tijd voor jou!
