Waar ligt de oorsprong van jouw burn-out?

De definitie van een burn-out is ‘een fysiologische aandoening waarbij iemand emotioneel en fysiek volledig uitgeput is.’ Voor een mens in algehele staat van inzinking raakt moet er dus heel wat aan vooraf zijn gegaan. Werk is de meest bekende ‘druppel’ maar gek genoeg zelden de grondlegger van een burn-out. Langdurige stress, fysieke of emotionele belasting, komen voor in alle vormen en maten. Toen ik op mijn 35ste instortte en tijdens therapie de grote gebeurtenissen in mijn leven overzag, kwam ik tot de conclusie dat mijn ‘big bang’, de oorsprong van mijn uitputting, plaatsvond toen ik een kind van elf was.

De emmer met shit vult je leven lang

Een burn-out is een opeenstapeling van onverwerkte emoties. Er gebeurt van alles, sommige dingen hakken er harder in dan anderen, maar onze strategie is doorgaan, overleven en daardoor soms ook negeren of wegstoppen. Maar je psychische emmertje vult zich ondertussen wel met al die zaken! Elk onverwerkt verdriet, elke tegenslag, elke zorg verdwijnt in je shit bucket. Toen ik elf was besloot een volwassen man dat hij volwassen dingen met mijn lichaam mocht doen. Schaamte, angst, inadequate hulpverlening, slecht advies en vervolgens pubertijd vol zelfhaat creëerden een oersoep aan drama in mijn emmer. Ik werd een boze tiener met controledrang, een twintiger met verwoestingsdrang achter een vrolijk masker, en een doodongelukkige dertiger.

Leren omgaan met emoties is de key tot geluk

Pas op mijn 32ste kon ik toegeven dat mijn ‘systeem’ om controle te houden, een eetstoornis was. Ik koos voor therapie en gedurende twee jaar kreeg ik een intensieve behandeling om het mechanisme achter mijn eetstoornis te begrijpen en te kunnen veranderen. Maar het begrijpen van een mechanisme en weten hoe je met de emoties die dat mechanisme voeden om moet gaan, zijn twee heel verschillende dingen. 

Hoewel ik de handelingen kon bedwingen was de drang tot controle erop moeilijke momenten nog steeds. Ik wist niet hoe ik die emoties moest verwerken als ik angst, boosheid of teleurstelling voelde. Ik had geleerd wat niet te doen, maar niet wat ik dan wel moest doen. En dat, in combinatie met het doorspitten en herleven van alle weggestopte emoties uit de onderste regionen van de shitemmer, deed dat kreng tot aan de rand toe vollopen. Werk was enkel de druppel…

Met je snorkel in je shitemmer duiken

Door gedragstherapie leerde ik eindelijk dat gevoelens er mogen zijn. Dat woede of angst niet verkeerd zijn maar een boodschap hebben en hoe je die boodschap kunt ontcijferen. Dat ik veel minder ‘moest’ dan dat ik dacht. Ik leerde de betekenis van dat ene zinnetje wat veel mensen jeuk geeft, maar ‘jezelf vinden’ is echt één van de beste dingen in het leven. Ik vond rust in de meest chaotische tijd. Mijn burn-out was al twintig jaar ‘in the making’ voor hij eindelijk het podium op durfde. 

Het kostte mij ruim drie jaar om de brokken van die twintig jaar te ruimen. Verwachten dat je burn-out met vier maanden rust en een beetje wandelen wel oplost, is op z’n zwakst gezegd optimistisch. Het is letterlijk maar het topje van de ijsberg. Wil je het anders? Dan zal je je snorkel moeten zoeken en met professionele assistentie in je shitemmer duiken. Het klinkt niet aanlokkelijk maar het is wel enorm bevrijdend als je er een stuk gezonder weer uit kan klimmen.

Wat is jouw grootste eye-opener van dit verhaal? Leuk als je je reactie achterlaat in de comments.