Millennial en burn out? Join the club!

Uit onderzoek van Metro bleek dat 75% van de jongeren weleens bij een psycholoog of coach is geweest, of dat overweegt. De dagelijkse stress die zij ervaren doordat ze de lat te hoog te (laten) leggen en het idee hebben te moeten presteren is daarvoor de voornaamste reden. Ze zijn bijna nooit tevreden met zichzelf, vinden het lastig om werk en privé te scheiden en ervaren veel keuzestress. Tel daarbij al die perfect lijkende leventjes van anderen op social media bij op en voila: je hebt het recept voor een burn out te pakken.

Herkenbaar much? Jazeker! Ook ik kwam begin dit jaar overspannen thuis te zitten en ging toen – eindelijk – in gesprek met een coach. Na jarenlang wat aankloten op werkgebied ging mijn werkgever begin 2016 failliet en dacht ik: “dit is mijn kans!” Eindelijk doen wat ik echt wilde. Maar ik had niet voor niets jarenlang wat aangekloot – ik had geen idee wat ik wilde. Daardoor pakte ik alles aan wat er op mijn pad kwam en me leuk leek. Only one way to find out was een beetje mijn motto.

Neurotische drang om te presteren

Overal ja op zeggen onder het mom van “erachter komen wat ik nu echt wil” klinkt misschien leuk, maar brengt ook een hele hoop stress en druk met zich mee. Alles moet immers helemaal te gek zijn, of niet. Ik moet er super goed in zijn, of niet. Ik wil er stinkend rijk van worden, of niet. Problemen die volgens Jan Derksen, hoogleraar klinische psychologie en psychotherapie aan de Radboud Universiteit voor een groot deel toe te wijzen zijn aan de manier waarop ik ben opgevoed. Zo zegt hij in het artikel van Metro: “ouders vinden alles wat hun kind doet fantastisch en ze stimuleren hen voortdurend. Hierdoor ontwikkel je narcistische patronen.” Eenmaal op de werkvloer kwam ik mijn zwakheden tegen en moest ik onder ogen zien dat ik niet alles kan, dat het niet altijd leuk is en dat er geen quick fix bestaat om zelfs maar een beetje rijk te worden.

Vooral op een leeftijd waarop de keuzes die je maakt (gevoelsmatig) voor de rest van je leven zijn, loopt de druk en de stress daardoor hoog op. Er is weinig ruimte om fouten te maken als je iets wilt bereiken. Het moet NU. Dit leidt, volgens Derksen, tot een “neurotische drang om te presteren.” Opgejaagd door ouders die bizarre verwachtingen hebben en door wat we zien op social media is het niet gek dat deze generatie tegen burn-outklachten aanloopt. Bijna een kwart van de geënquêteerden heeft momenteel een burnout of is overspannen. En ander kwart vreest hier dagelijks voor.

Maak het bespreekbaar!

Ik schrik van die cijfers. Helemaal omdat ik weet hoe weinig ruimte er is om dit, als millennial, op de werkvloer te bespreken. Ik had het geluk dat ik voor een organisatie werk die staat voor gelukkig zijn en doen waar je blij van wordt, maar toch schaamde ik me toen ik moest vertellen dat ik het niet meer zag zitten. Ook schaamde ik me toen ik mijn vrienden en mijn ouders moest vertellen dat ik een coach bezocht. We doen allemaal maar alsof het super goed met ons gaat, maar aan de binnenkant gaan we kapot omdat we niet mogen laten zien dat we zwakheden hebben.

We moeten hier wat aan doen. Ik ben de laatste die de volledige schuld legt bij opvoeders, want die doen ook maar wat ze het beste lijkt. Ik ben wel de eerste die de verantwoordelijkheid legt bij ons allemaal, als maatschappij. Laten we het bespreekbaar maken, de druk eraf halen, kinderen kinderen laten zijn en jongvolwassenen de ruimte geven om zichzelf te ontdekken. Laten we stoppen met verwachtingen, allemaal. Laten we vieren dat we er zijn, dat we leven, dat we zo onmogelijk veel kansen hebben. Laten we weer teruggaan naar wat echt belangrijk is: menselijk contact, vrijheid, liefde. Dat is volgens mij namelijk wat elke millennial, diep in zijn/haar hart, het allerliefste wil. Ik wel, in ieder geval.

Ben of ken jij een millennial met een burn out? Deel je verhaal hieronder met ons!

Merel leeft veel, leert veel en deelt veel. Ze werkt als copywriter en blogger en wil van elke dag een feestje maken. Ze is van mening dat het leven veel te snel voorbij gaat en dat we daarom allemaal best wat meer echt mogen leven, maar vindt het ook lastig om daar handen en voeten aan te geven. Over die ontdekkingsreis schrijft ze onder andere voor 365 Dagen Succesvol. Lees hier meer artikelen van Merel.