Herken jij stress-signalen?

Het probleem zit ‘m eigenlijk niet in het herkennen van de signalen van een burn-out. Want die herkennen we natuurlijk wél: je hebt heus wel door dat je moe bent, snel geïrriteerd, angstig bent of slecht slaapt. Het gaat om de volgende stap: het erkennen van de ernst van deze verschijnselen. Zijn we stress dan zo normaal gaan vinden? Eerder schreef ik al dat de werkdruk de laatste veertig jaar explosief is toegenomen en dat we er zelf nog een schepje bovenop doen door alles uit het leven te willen halen, en wel nu meteen graag.
Maar er speelt nog meer.

We willen niet kijken naar de ware oorzaken van stress

Je wilt niet onnodig de aandacht op jezelf vestigen. Wat als je te vroeg aan de bel trekt en iedereen je een aansteller vindt? Je wilt je collega’s niet laten stikken. Geen mietje zijn. Die promotie mislopen. Je moet hier toch tegen kunnen? Anderen kunnen het ook. Gewoon nog even doorbijten en niet klagen, zo ben je tenslotte niet opgevoed.

We zeggen zulke dingen natuurlijk niet voor niets tegen onszelf. Je hebt er onbewust altijd een bepaald voordeel bij. Vaak heeft dat te maken met dieperliggende overtuigingen die je hebt. Je hebt je eigenwaarde bijvoorbeeld afhankelijk gemaakt van je werk. Je geeft te veel om wat anderen denken en kunt geen nee zeggen. Je vindt jezelf het niet waard om op zoek te gaan naar het werk waar je écht voldoening uit haalt. En zo lang je blijft zitten waar je zit en doorbuffelt als een werkpaard, hoef je je niet bezig te houden met deze overtuigingen. Denk je. Want die overtuigingen houden zich ondertussen wel onderhuids met jou bezig.

Hoe grijp je op tijd in bij stress?

Er is eigenlijk geen ontkomen aan: als je iets op te lossen hebt met jezelf kom je daar vroeg of laat vanzelf achter. Vaak dus te laat. Zodra stress resulteert in een burn-out ben je wel even in de aap gelogeerd: stress is een omstandigheid die direct kan verdwijnen als je de aanleiding weghaalt, maar een burn-out is een stoornis waar je wel even zoet mee bent. Daarom wil je er op tijd bij zijn. Trek bijtijds aan de bel. Dan maar ‘te vroeg’. Als internetadviezen tegen stress niet meer helpen, is de vraag niet meer ‘hoe’, maar ‘wie’: ga met iemand praten. Je huisarts, een coach of een vertrouwenspersoon op het werk. Je hoeft dit niet alleen te doen. Zie het als een kans om helemaal tot je recht te komen. Je moet nu wel werken aan je persoonlijke ontwikkeling! Als je het niet zelf doet, dwingt een burn-out je er uiteindelijk wel toe.
Een cadeau waar je niet zat te wachten. Pak jij het uit?

Herken jij de signalen van stress? Heb jij ooit op tijd ingegrepen, of juist te laat? We horen het graag van je in de comments!