Drie zones van comfort

De comfortzone. Een interessant gegeven. Maar al te vaak blijkt dit namelijk dé remmende factor voor verandering en persoonlijke groei. Hoe zit dat? 

Ik kwam erachter dat de comfortzone een rekbaar begrip is en onder te verdelen in drie deelzones:  

  • De comfortzone: een avond uit met je beste vrienden of werk dat je al 10 jaar doet. Je voelt je lekker, veilig en vertrouwd en de dingen gaan als vanzelf. 
  • De optimal performance zone: een stedentrip in het buitenland of een nieuwe baan. Je voelt je onwennig en onzeker, je moet moeite doen en niets spreekt voor zich. 
  • De paniekzone: spreken in het openbaar of bungee jumpen. Je blokkeert, gaat trillen of zweten en alles in je lichaam verzet zich. Wegrennen is het enige dat je wilt..

Het vergroten van je comfortzone: uitdagend, maar haalbaar

Tijdens de eerste weken van mijn reis leerde ik al snel dat het vergroten van je comfortzone uitdagend, maar haalbaar is. Een geheel nieuw leven op een nieuwe plek in een andere cultuur bracht me overduidelijk buiten mijn comfortzone, ik voelde me heel onzeker. Bizar simpele dingen als boodschappen doen, daar de telefoon opnemen of e-mails beantwoorden, werden ineens een ding. Ik liep met geld te stuntelen bij de kassa, zei de meest rare dingen aan de telefoon en deed een half uur over een simpele mail. Na verloop van tijd en herhaling van taken, werd het echter weer ‘gewoon’, verdween mijn onzekerheid en ging ik weer ‘normaal’ doen.

Van een iets andere orde was de ervaring links te moeten autorijden in een nieuwe omgeving. Ik beschik over geen greintje richtingsgevoel (ja, ik ben degene die de winkel uitloopt en weer dezelfde kant opgaat als waar ik vandaan kom) en de combinatie van een onbekende omgeving met links rijden, bleek voor mij funest en zeer zeker in mijn paniekzone. Zelfs met iemand naast me, leek het bestand ‘Autorijden’ á la minute volledig van mijn memorystick gewist. 

Alles wat ik normaal gesproken op de automatische piloot deed, was weg. Ik reed zwetend en zwoegend, handelde paniekerig en deed alles fout wat ik maar fout kon doen. Ik wilde alleen maar uit die auto. Totdat ik alleen was en dus wel moest. De eerste dagen verdienden nog geen schoonheidsprijs, maar het ging vooruit. Sterker nog: twee weken later reed ik zo’n 1000 km alleen door het land. Moeiteloos. 

Mijn comfortzone en ik waren gegroeid. En daarmee mijn gevoel van trots, zelfvertrouwen en eigenwaarde.     

Life begins at the end of your comfortzone

Je comfortzone. Een veilige en vertrouwde plek. Maar ook een plek waar groei en ontwikkeling stil staat. Jíj staat stil. Daarbuiten is het eng, onzeker en confronterend, maar daar is wel de plek waar je jezelf uitdaagt. Daar verras je jezelf keer op keer en daar ontdek je dat je veel meer kunt dan jezelf denkt. Daar blijken ook vervolgstappen steeds makkelijker te gaan en daar ontwikkel je jezelf en groei je als mens, in vele opzichten. En is groei niet precies dat, waar leven begint?