In gevecht met de realiteit door rouw
“Ik was steeds in gevecht met de realiteit!”, blikt Maaike terug op de periode na het overlijden van haar moeder. “Ik kon maar niet accepteren dat de situatie was zoals die was. Ik bleef maar hopen dat het anders was gegaan en scenario’s bedenken voor hoe het anders had kunnen zijn. Daardoor bleef ik in het verleden hangen, wat maakte dat ik mezelf in de slachtofferrol plaatste. Ik had veel beperkende gedachten die me in de weg stonden om vooruit te kijken.”
Een half jaar na het verlies van haar moeder startte Maaike met Miracle Roadmap. Een zin uit Miracle Roadmap die haar vanaf het begin heeft geholpen, is “de hoop op een beter verleden loslaten”. Zo ervaart ze het zelf ook. “Ik ben niet meer in gevecht met het verleden, maar kijk nu met dankbaarheid naar de liefde van mijn ouders. Onder andere de familieopstellingen bij Miracle Roadmap hebben mijn kijk op het verlies veranderd. Ik zie nu in dat ik gedragen word door mijn ouders. Ik voel dat ik op hun schouders mag staan, en dat mijn kinderen op de mijne mogen leunen. We geven het leven door van generatie op generatie. Ze zijn er fysiek misschien niet meer, maar ik leerde dat hun liefde nooit verdwenen is. Liefde stopt niet als het leven voorbij is.”
Perspectivistische lenigheid
Een term uit Miracle Roadmap waar Maaike veel aan heeft gehad, is perspectivistische lenigheid. Daarmee bedoelen Arjan en David dat je vanuit meerdere perspectieven naar een situatie kunt kijken. Maaike legt uit: “Vaak zijn er meerdere waarheden en meerdere oordelen mogelijk. Voorheen had ik vaak een sterk oordeel dat bepaalde dingen (zoals het verlies van mijn ouders) niet mochten zijn zoals ze zijn. Ik was in gevecht met de werkelijkheid dat geen van mijn ouders heel oud is geworden. Nu zie ik dat rouw de prijs is die we betalen voor liefde. Ik mis mijn ouders, maar ik prijs me ook gelukkig dat ik van hen heb geleerd wat liefhebben is. Zo maakt verdriet ook plaats voor dankbaarheid.”
Maaikes rouw was voorheen een flinke belemmering om verdere stappen te zetten in het leven. Ze leerde ook dat rouw over vele vormen van verlies kan gaan: “Sommigen ervaren rouw bij verlies van een geliefde, maar ook verlies van gezondheid, werk of relatie is rouw. Zodra je ziet dat rouw een andere vorm is van liefde, wordt het al mooier. Vaak is het probleem dat je de oude vorm van liefde wilt vasthouden. Toen ik dat kon loslaten, voelde ik me duizenden kilo’s lichter. Toen lukte het veel beter om weer mijn plek in te nemen.”
[Het interview gaat verder onder de video van Maaike]
Meer tijd voor creativiteit en wonderen
Ook op het gebied van werk voelt Maaike meer rust en ruimte dan een paar jaar geleden. Ze werkt al jarenlang vanuit haar creatieve werkplek aan huis als grafisch vormgever en kunstenaar. Aan de ene kant werkt ze voor klanten aan vormgevingsopdrachten. Aan de andere kant houdt ze altijd tijd vrij voor haar eigen vrije werk. Altijd al beleefde ze veel plezier aan haar werk. Toch ervaarde ze soms ook een bepaalde druk. “Ik vond vaak dat ik moest kiezen en niet álles tegelijk kan doen. En ik verwachtte altijd wel productiviteit en efficiëntie van mezelf. Ik had zo mijn ideeën over wat ik aan het einde van de dag, aan het eind van het jaar of aan het eind van mijn leven bereikt wilde hebben. Dat zat me in de weg om ruimte te nemen voor mijn creativiteit.”
Door Miracle Roadmap kijkt Maaike met mildere ogen naar zichzelf, ook in haar werk. “Eerder had ik vaak het idee dat je één focus moet kiezen qua werk. Nu ik me niet meer beperk in wat ik doe, kan ik veel beter voelen waar ik op dat moment behoefte aan heb. Soms is dat helemaal opgaan in een grafisch project, soms even rust nemen en soms juist tot ’s avonds laat doorwerken aan een kunstproject. En soms maak ik plannen, bijvoorbeeld om zoveel uur aan iets te werken, en loopt het later toch anders. Dan heb ik een mooi gesprek met een opdrachtgever en wil ik daar de tijd voor nemen. Ook de kleine wonderen onderweg – zoals een spontaan gesprek – kunnen onderdeel zijn van de bestemming of het einddoel. Juist in die alledaagse verwonderende dingen zit de magie van het leven.”
Pak je mindset aan en ga van ruis naar rust in je leven.
Keuzes zijn niet voor altijd
Ook in een ander opzicht besloot Maaike om haar passie te volgen. Ze vertelt trots: “Ik ben net gestart met de vierjarige Biodanza-opleiding. Dat leek mij al jaren ontzettend leuk voor ‘ooit’. Maar juist door de reis die ik afgelopen jaar heb gemaakt, realiseerde ik me dat het zonde is om op ‘ooit’ te wachten. Als ik de opleiding afgerond heb, zou ik Biodanza-docent kunnen worden, maar daarvan weet ik nu nog niet of ik dat wil. Maar dat hoeft ook niet. De keuzes die ik vandaag maak, hoeven geen keuzes voor altijd te zijn.”
Voorheen had Maaike vaak het idee dat ze de route helemaal perfect moest uitdenken voor ze de eerste stap kon zetten. Angst om fouten te maken zat haar dan in de weg om dingen te doen die bij haar passen en die ze echt wilde. Nu kijkt ze meer naar de korte termijnstappen. “Ik hoef niet meer de perfecte keuze te maken. Ik geef mezelf nu veel meer de ruimte om fouten te maken. Ik mag onderweg leren en bijsturen als dat nodig is. Dat heeft mij een enorm gevoel van rust gegeven.”
Meer verbinding
Los van dat Maaikes verdriet plaatsmaakte voor dankbaarheid en verwondering, ervaart Maaike ook een diepere verbinding met haar omgeving door Miracle Roadmap. “In de periode van rouw voelde het alsof mijn vaste fundament in los zand was veranderd. Maar ik weet nu dat onder het losse zand geen diep gat zit. Ik vond daar juist een groot vangnet waardoor ik gedragen werd. Ik voel me liefdevol verbonden met de mensen om me heen.”
Terechtgekomen in een pretpark
Maaike doet nu voor de derde keer mee aan Miracle Roadmap. In de eerste ronde had ze nooit verwacht drie rondes mee te doen, maar het voelt voor haar alsof ze met elke ronde meer lagen ontdekt. Lachend: “Ik vergelijk Miracle Roadmap met een pretpark. Het is alsof ik in een pretpark wandel waarin ik steeds een nieuwe poort tegenkom die toegang geeft tot alweer een plek om te ontdekken. Miracle Roadmap verbreedt mijn perspectief en mijn horizon, en leert me dat er nog zo veel te ontdekken valt in het leven. Ik wil blijven leren, spelen en creëren. Als de levenskunstenaar die ik me ook in mijn werk voel.”
