Baas in eigen brein
Als je probeert te voldoen aan de verwachtingen van anderen of als je je druk maakt over kritiek, dan noemen we dat “de autoriteit buiten jezelf leggen”. Dit betekent dat je de criteria om jouw leven te beoordelen niet zelf bepaalt, maar deze macht (onbewust) bij anderen neerlegt. Het betekent bijvoorbeeld dat je pas tevreden bent over je werk als je baas dat is, of je vertoont je alleen in kleding die anderen ook mooi vinden.
Hiermee zet je jezelf natuurlijk behoorlijk klem. Mensen die de autoriteit bij zichzelf houden hebben interne criteria om te weten wat voor hen waar en juist is. Ze gebruiken ook input van buitenaf, maar de uiteindelijke check gebeurt vanbinnen.
Hoe zorg je ervoor dat je de autoriteit bij jezelf houdt?
Realiseer je het volgende om je minder hoeven aan te trekken van de verwachtingen van anderen:
-
Je bent geen holenmens.
De mens is een groepsdier dat de goedkeuring van anderen zoekt. Logisch, want in vroeger tijden was je ten dode opgeschreven als jouw stam je verstootte. Ondanks dat we nu niet meer afhankelijk zijn van stamgenoten Groem en Grom voor onze overleving, vertonen we nog steeds hetzelfde oergedrag. Kijk eens van een afstandje naar jezelf en je omgeving. De verwachtingen van anderen zijn als een rivier waarin je hopeloos kunt blijven spartelen, of je klimt op de oever en kijkt er alleen maar naar. Wat jij met je leven doet zal nooit iedereen bevallen, en dat kan tegenwoordig gelukkig zonder gevaar. Stel je eigen stam samen uit mensen die jou vrijlaten in je keuzes. -
Kritiek zegt vooral iets over de ander.
Je moeder wil gewoon graag kleinkinderen, oom Wim had stiekem graag zijn vrijheid willen behouden maar kan dat niet toegeven, en je collega’s ervaren jouw vrijwillige kinderloosheid als kritiek op hun eigen kroost. Lekker bij hen laten. -
Je leeft nou eenmaal je kernwaarden.
Kernwaarden zijn idealen en overtuigingen die jij zo belangrijk vindt dat je er niet omheen kunt. Kernwaarden heb je nou eenmaal; je kunt ze niet veranderen. Voorbeelden van kernwaarden zijn bijvoorbeeld vrijheid, avontuur, fantasie of overvloed. Ze vormen jouw interne criteria. Hiermee heb je voor jezelf een ijzersterke richtingaanwijzer die je helpt bij het maken van de juiste keuzes en het voorkomen van verkeerde beslissingen. In het onlangs verschenen boek ‘Regretting Motherhood’ schrijft Orna Donath over de spijt die sommige vrouwen hebben van het moederschap. Om spijt te voorkomen kun je maar beter luisteren naar jezelf. Ga eens na wat jouw kernwaarden zijn om je daar vervolgens achter te scharen.
Wat jouw redenen om geen kinderen te willen ook zijn, en hoe mooi jouw kernwaarden jouw keuze ook verklaren: je bent het aan niemand verschuldigd om hier tekst en uitleg over te geven. Sterker nog: verdedigen, uitleggen en overtuigen leidt alleen maar tot meer discussie. De enige verklaring die je hoeft te geven over waarom je geen kinderen wil is deze: “omdat ik ze niet wil”.
Ben jij ook vrijwillig kinderloos, en heb jij ook te maken met kritiek op jouw keuze? Deel jouw ervaringen in de comments!