Wanneer ben je hooggevoelig?
Het schijnt en blijkt zo te zijn dat steeds meer mensen zich bewust van zijn van hun hooggevoeligheid en hier iets mee doen. Steeds meer mensen herkennen zich in de term “hooggevoeligheid” of “hoogsensitief“. Het internet staat er vol mee, en veel mensen, waaronder ik, schrijven erover. Het is opmerkelijk om te zien hoe populair dit onderwerp is.
Opmerkelijk, maar aan de andere kant ook heel erg logisch. Ik ervaar hooggevoeligheid als een soort filter dat soms ontbreekt in mijn hersenen. Alsof alle prikkels, voornamelijk licht en geluid, zonder pardon, zo hoplakee binnenkomen en ik binnen de kortste keren een error in mijn hoofd krijg. Dit maakt mij erg ontvankelijk voor angst, stress en prikkels. Tegenwoordig bestaat onze maatschappij uit zo enorm veel prikkels, dat het op zich best logisch is dat steeds meer mensen die hoeveelheid prikkels niet (meer) aan kunnen, en klachten ervaren.
Waarom hooggevoeligheid voor iedereen anders is
Hoewel de klachten vaak overeenkomen, is hooggevoeligheid natuurlijk voor elk persoon heel anders. Ik denk dat hooggevoeligheid een klein stukje van je complexe persoonlijkheid omvat. Zo bevat mijn eigen persoonlijkheid ook nog een aspect dat perfectionisme heet, wat betekent dat ik veel van mezelf moet en vraag. Dat ik het mezelf hier niet makkelijker mee maak, realiseer ik me maar al te goed.
Ik voel me soms een kameleon: ik vaar heel erg mee met de kleur of gemoedstoestand van de ander. Ik voel heel goed aan wat iemand nodig heeft en wat ik ervoor moet doen om me met diegene te verbinden. Ook al gaat dit ten koste van mezelf. Als je je continu aanpast aan een ander betekent dat je je daarna vaak weer moet herstellen naar je eigen niveau en energie. Als je deze tijd niet neemt, loop je het gevaar dat je jezelf kwijtraakt of heel erg vermoeid raakt. In de praktijk betekent het voor mij dat ik vaak te weinig tijd neem om te herstellen en daardoor vaak uitgeput, overprikkeld of verward raak.
En heel eerlijk: dan ben je als het ware een beetje je eigen kleur kwijt.
Hoe je meer ontspanning vindt
Nu heb ik maar een klein stukje van mijn persoonlijkheid verteld. Doordat iedereen andere individuele eigenschappen bezit, is het proces van de balans vinden voor iedereen anders. Door de jaren heen heb ik een aantal dingen geleerd die helpen voor mij:
sporten (en dan het liefst buiten in de natuur) werkt enorm goed voor mij. Als je sport maak je endorfine aan en dit stofje is als het ware een antistresshormoon. Ook door plezier te maken, te lachen en te mediteren maak je endorfine aan.
Ook voel ik heel goed aan wanneer ik tijd voor mezelf nodig heb. Ik hou heel erg van mensen om me heen, maar zoals ik al schreef heb ik ook heel veel tijd nodig om te herstellen en niet continu in de flow van een ander mee te moeten bewegen. Dan is het gewoon even tijd voor m’n eigen flow! Wandelen, lezen, schrijven, de natuur in, zingen, dansen of kleuren; allemaal dingen die eigenlijk supermakkelijk zijn om op te zoeken en mij enorm helpen. En dan natuurlijk proberen om zo min mogelijk je telefoon erbij te pakken.
Het creëren van je eigen balans
Het mag duidelijk zijn: het vinden van balans is een heel proces, met vallen en opstaan. Maar gaandeweg zul je doorhebben dat je steeds meer leert en steeds meer aanvoelt wat je écht nodig hebt. Ik ben ook nog steeds aan het puzzelen en aan het zoeken naar wat het beste werkt voor mij, maar de basis is gelegd. Ik weet ondertussen redelijk goed wat mijn lichaam nodig heeft en hoe ik er het best naar kan luisteren.
Nu is het de kunst om niet alleen naar jezelf te luisteren, maar er ook echt wat mee te doen. Goed luisteren en je gedrag aanpassen naar wat je écht nodig hebt.
Hooggevoeligheid kan een prachtige eigenschap zijn, zolang je jezelf maar goed verzorgt en beschermt, én dus goed naar jezelf blijft luisteren en hier iets mee doet.
Dan zul je merken dat je steeds vaker een gevoel van balans ervaart!
Ben jij hooggevoelig? Laat in de reacties hieronder achter hoe je hiermee omgaat en hoe je de eigenschap misschien juist ten positieve inzet.
