Simone de Beauvoir schreef het al: vrouw ben je niet, vrouw word je gemaakt. Ook in 2025 zijn mannen nog steeds het actieve referentiepunt, de ‘kijker’, en blijft de vrouw in de taal en het denken van bijvoorbeeld de mannen hierboven niets meer dan ‘de Ander’, degene die passief bekeken wordt. John Berger zei al in 1972: “Men act and women appear. Men look at women. Women watch themselves being looked at.” 

Vroeger was een echte vrouw gehoorzaam en onderdanig. Vervolgens werd ze geacht in mantelpakjes glazen plafonds te breken of heel veel haar onder haar oksel te hebben. Tegenwoordig worden vrouwen weer doodgegooid met de term ‘divine feminine’, alsof ze alleen door het leven mag als een zachte, ontvangende energie in een zomerjurkje. Of erger nog: tradwifes – waarbij je enige recht zo’n beetje het aanrecht is. 

Je bent geen “echte” vrouw als je dominant bent, geen “echte” vrouw als je onverschillig bent, geen “echte” vrouw als je niet genoeg lacht, geen “echte” vrouw als je niet moederlijk bent, geen “echte” vrouw als je een jurk draagt – of juist als je er wel 1 draagt…

Naarmate mannen zich ermee blijven bemoeien, wordt het lijstje langer.
Vrouw-zijn is dus blijkbaar iets dat je de hele tijd moet bewijzen. 

Ben je wel vrouwelijk genoeg? Omarm je wel genoeg je vrouwelijke energie? Is er wel genoeg polariteit tussen jou en al die apenrotsmannetjes om je heen?

Hou toch op.

Internationale Vrouwendag gaat over rechten en veiligheid, in eerste instantie. Maar daaronder gaat het in werkelijkheid over vrijheid. De vrouw is in 2025 niet zo vrij als de man – en dat is een probleem. Vrijheid betekent kunnen kiezen. Maar wat voor vrijheid is het als elke keuze meteen wordt becommentarieerd – of zelfs als een aanval wordt gezien?

Je zou kunnen zeggen: vandaag is de dag waarin mannen er blijkbaar aan moeten worden herinnerd niet alleen hun tengels maar ook hun mening over vrouwen bij zich te houden. 

Elke vrouw is vrij als niemand zich meer afvraagt of ze het wel goed doet. Als het niemand meer uitmaakt of je een carrièrevrouw bent of thuisblijfmoeder, een nuchtere technicus of een zweverige yogi, een nuchtere yogi of een zweverige technicus, een gesluierde moslima of een spijkerbroek-atheïst. 

Vrouwendag is niet meer nodig als elke vrouw zelf bepaalt wat het voor haar betekent om vrouw te zijn – en dat niemand daar verder iets van vindt. 

Als mannen een keer collectief besluiten om zich met hun eigen identiteit bezig te houden, in plaats van zich tegen die van vrouwen aan te bemoeien, helpen we daar alvast een beetje mee. Dat kunnen vrouwen zelf wel. Wij mannen hebben genoeg op te lossen met onszelf.