Er mist iets.

Ik ben zelf een echte millennial en kan me in veel van Sineks punten vinden. Wij zijn als het ware een transitiegeneratie, de eersten die uitvinden hoe ‘het nieuwe werken’ bijvoorbeeld in elkaar zit en die niet per se meer hoeft te voldoen aan de maatschappelijke normen en verwachtingen zoals die bij onze ouders nog wel een grote rol speelden.

Gelukkig zijn (lees: jezelf kunnen zijn en dingen doen waar je blij van wordt) is voor veel van ons een stuk belangrijker dan status of veel geld. Toch hebben veel millennials – waaronder ikzelf – het gevoel dat er nog iets mist. Alsof ‘er meer moet zijn.’ Waar dat door komt, ligt volgens Sinek aan de volgende 4 punten:

Opvoeding

Sinek: “veel millennials zijn het product van gefaalde opvoedingstechnieken.” (Sorry, ouders). “De kinderen horen constant hoe bijzonder ze zijn en dat ze alles, wat ze maar willen, kunnen. Sommige kinderen kregen hogere cijfers, niet omdat ze er goed voor hadden gestudeerd, maar omdat hun ouders klaagden bij de juf. Ze kregen een beloning voor het deelnemen aan een wedstrijd – wat niet alleen de waarde van de prijs die degene kreeg die wel hard had gewerkt (en had gewonnen) devalueerde, maar er ook nog eens voor zorgde dat degene die niet hard had gewerkt zich schuldig voelde.”

“Na hun afstuderen worden ze losgelaten in “de echte wereld” en komen ze er in no-time achter dat ze niet bijzonder zijn, dat ze niks krijgen voor als laatste eindigen en dat mama er niet voor kan zorgen dat ze een promotie krijgen. Hun zelfvertrouwen wordt daardoor volledig omlaag gehaald.”

Sterker nog: het is bewezen dat deze generatie minder zelfvertrouwen heeft dan de generaties die haar voorgingen.

De invloed van social media

Het feit dat millennials opgroeien met social media sites zoals Facebook en Instagram helpen daar niet bij. Ten eerste zijn we gewend om overal filters overheen te gooien: zelfs wanneer we ons depressief voelen delen we een stralende foto om maar te laten zien hoe goed het met ons gaat. Het lijkt hierdoor alsof iedereen weet wat ‘ie doet en supergelukkig is, maar in werkelijkheid is daar misschien wel niets van waar.

Daarnaast zorgt de interactie op social media en via tekstberichten voor de aanmaak van dopamine in de hersenen. Weet wel: dit is hetzelfde stofje wat ervoor zorgt dat we ons goed voelen wanneer we roken, drinken of gokken. In andere woorden: het is onwijs verslavend. Daarnaast weerhoudt het millennials ervan om diepe, waardevolle relaties op te bouwen. Wanneer ze gestrest zijn gaan ze niet naar een ander persoon voor hulp of comfort, maar zoeken ze dit online en in een apparaat.

Geen geduld

Millennials groeien op, wetende dat ze alles wat ze willen binnen no-time in huis kunnen hebben met dank aan sites als Bol.com, Thuisbezorgd.nl, Netflix en zelfs Tinder. Ze hoeven nergens meer echt moeite voor te doen.

Sinek: “Ze zien hun doel als het ware op de top van de berg, maar kijken faliekant over de hele berg heen. Met als gevolg dat ze gefrustreerd raken – of erger nog, van de berg af vallen – op het moment dat ze niet NU krijgen wat ze willen. Dit leidt weer tot hogere zelfmoordaantallen, drugsoverdosissen en depressies.”

Omgeving

Als laatste probleem kaart Sinek aan dat millennials vaak terechtkomen in bedrijven die nog steeds gefocust zijn op doelen en targets halen in plaats van de lange termijn geluksbeleving van hun werknemers.

In het beste geval hebben we, volgens Sinek, te maken met een generatie die hun hele leven ‘okay’ zal vinden. Alleen ‘okay’. Zij zullen geen bijzondere dingen ontdekken, geen betekenisvolle relaties opbouwen, nooit heel lang en hard aan een project werken. Ze zullen nooit echt gelukkig zijn – terwijl dat juist is wat ze willen.

Wat deze generatie volgens Sinek moet leren, is onder andere dat de dingen die er echt toe doen in het leven, tijd kosten. Liefde, voldoening in je werk, geluk, zelfvertrouwen. Dat soort dingen ontstaan niet in één moment – en al helemaal niet wanneer je constant met je neus in je telefoon zit.

Leef het goede voorbeeld

Ik weet dat hij gelijk heeft. Tegelijkertijd vind ik het heel moeilijk om me over te geven aan de tijd, wil ik niet alle verantwoordelijkheid bij de bedrijven neerleggen en ik wil al helemaal niet settelen voor ‘okay.’ Dat voelt als opgeven, als het uit handen geven zodat je altijd iemand anders de schuld kan geven van de dingen die niet zijn gelukt of gegaan zoals je had gewild.

Dus ik ga zelf aan de bak. Nog bewuster omgaan met de kansen, de mogelijkheden en de uitdagingen die ik als millennial op m’n pad tegenkom. Eerlijker zijn over mijn struggles, geen filters meer wanneer ik niet lekker in m’n vel zit. Het goede voorbeeld leven, dat is wat ik ga doen. Deze millennial komt er wel.

Wat vind jij van Sineks verhaal? En hoe ga jij om met een ‘okay-leven’? Laat je reactie achter in de comments.