Moeite om je hart te openen? Stel jezelf deze 5 vragen.

Waarom vind je je hart openen lastig?

Allereerst: we worden allemaal geboren zonder een slot op ons hart. In de eerste 6 maanden van je leven kun je nog geen onderscheid maken tussen jezelf en de ander. Baby’s voelen zich compleet verbonden met de ander. Liefde is dan onvoorwaardelijk. Maar na in je latere leven gebeuren er soms dingen die ons laten zien dat liefde niet altijd onvoorwaardelijk is. Daardoor kun je (onbewust) het gevoel krijgen dat je op sommige momenten je hart maar beter niet kunt openstellen.

Dat kan te maken hebben met allerlei dingen die je meemaakt of meekrijgt. 

• Het begint met opmerkingen op jonge leeftijd, zoals “Daar hoef je toch niet om te huilen!”. Het is subtiel, maar geeft wel de boodschap dat over je gevoel praten niet goed is.
• Je wordt gekwetst in vriendschappen of afgewezen in relaties. Jij leert: je hart openen is gevaarlijk.
• Je leert dat je je moet aanpassen om liefde of waardering te krijgen. Zodra je gaat pleasen, geven mensen je de waardering waar je naar snakt. Jij gelooft: ik heb alleen mensen om me heen als ik doe wat zij van me verwachten.
• Het kan ook zijn dat mensen om je heen hun hart moeilijk kunnen openen. Je ouders gaan bijvoorbeeld niet liefdevol met elkaar om. Jij hebt alleen dát als voorbeeld en denkt: “Relaties? Alleen maar gedoe!”.

Om al die redenen kun je liefde als onveilig zien. Wat er dan ontstaat, is een compensatietechniek. Een verdedigingsmechanisme. Denk aan: vluchten als het lastig wordt (a.k.a. je zo snel mogelijk lostrekken), boos worden of juist pleasen en je compleet aanpassen om de ander niet te verliezen. 

Dat klinkt veilig, maar brengt je weinig. In al die gevallen verlies je jezelf én de ander. Je verliest het contact met je gevoel en raakt daarmee uit verbinding met de ander.

Bindingsangst vs. verlatingsangst

Laten we een klein zijspoor nemen. Dat je je hart openen lastig vindt, heeft vaak alles te maken met verlatingsangst of bindingsangst. Je herkent je misschien wel in één van beide (en geloof ons: daar ben je niet de enige in!):

• Bij bindingsangst ben je bang om gekwetst of afgewezen te worden in een verbinding met de ander. Daarom durf je niet volledig de verbinding aan te gaan. Je trekt je terug zodra een relatie of andere verbinding sterker dreigt te worden. Je volledig openstellen voor liefde vind je lastig.
• Ook mensen met verlatingsangst zijn bang om gekwetst of afgewezen te worden. Bij hen uit zich dat juist in erg gaan vastklampen aan een relatie of verbinding. Ze willen de ander koste wat kost niet verliezen en schieten daardoor bijvoorbeeld in please-gedrag of vragen steeds om bevestiging (“Vond je het oké dat ik dit deelde?” of “Vind je me nog wel leuk nu?”). 

De twee werken elkaar vaak in de hand. Als jij je aan de ander vastklampt, heb je kans dat je partner juist in bindingsangst schiet. En andersom: wanneer je partner zich steeds terugtrekt uit bindingsangst, kan dat bij jou de verlatingsangst versterken.

Lastig cirkeltje, hè?! Gelukkig zijn er manieren om dit aantrek-afstoot-mechanisme buiten de deur te zetten. 

Een crisis is je ticket naar groei

Dat is een beroemde uitspraak van Emanuela Deyanova (relatiecoach bij 365 Dagen Succesvol en auteur van het boek ‘Oneindige liefde’). Emanuela ziet dat juist de strubbelingen in relaties een belangrijk doel dienen: groeien! Niet alleen jij als persoon, maar voor jullie samen. 

Vaak zijn we geneigd frustraties en pijn voor onszelf te houden. Maar zodra je je openstelt, ga je zien dat in relaties een spiegel schuilt. Elke frustratie tussen jullie wijst je op dingen waar je zelf nog mee worstelt. En andersom: de ander op dingen waar diegene tegenaan loopt. 

Als zulke frustraties opduiken, kun je twee dingen doen:

1. Je maakt gebruik van je vertrouwde compensatiestrategieën. Je gaat de confrontatie niet aan, maar verbreekt de verbinding. Je kruipt in je eigen cocon, slikt je frustraties in om te pleasen of gaat boos wijzen naar de ander.
2. Je besluit om vanuit verbinding te praten. Dus je schiet niet meteen in “Ja maar, jij…”. Je vertelt over jouw gevoel en frustratie en staat ook open voor wat de ander voelt en ervaart. Jullie zoeken toenadering en begrip in plaats van ieder op een eigen planeet te blijven plakken. 

Welke strategie het beste werkt om de verbinding niet te verliezen? Die tweede. Dat laat zich raden. Meer hierover lezen? Bekijk dan ook ons artikel over niet kunnen praten met je partner.

5 vragen die helpen om je hart te openen

Je hart openen is in het begin spannend als je gewend bent om de poort potdicht te houden. In zo’n geval helpt het om te ontdekken wanneer jouw hartpoort dicht zit, waar dat door komt én wat het je brengt om de deur toch te openen. Al is het maar op een voorzichtig kiertje.

Ga daarom goed zitten, pak je notitieblok erbij en stel jezelf 5 vragen om je hart meer te openen. Schrijf je jouw antwoorden voor jezelf op? Of nog beter: bespreek ze met je partner of iemand anders met wie je de verbinding wilt versterken.

1. Hoe ziet de poort van jouw hart eruit? Als je het visueel maakt, hoe zou je die deur dan tekenen? Is het een gitzwarte poort met ijzeren kettingen? Een mooie knalroze deur? Teken of beschrijf hem.
2. Wanneer sluit jouw poort zich? De poort naar je hart zit niet altijd dicht. Wat zijn momenten waarop je merkt dat jouw poort dichtgaat. Bijvoorbeeld als iemand je kwetst? Als iemand je wijst op iets wat je niet goed hebt gedaan? Als een oud trauma wordt getriggerd? Schrijf het op.
3. Wat gebeurt er als de poort sluit? Hoe merk je aan jezelf in het contact én in wat je voelt dat de poort dicht zit? Wat verandert er dan bij jou en in de verbinding met de ander? Schrijf het zo concreet mogelijk op.
4. Wat brengt de poort jou? Die poort is er met een reden. Anders had je hem niet gehad. Weet jij waarom je de poort hebt? Waarom gooi je soms onbewust de deur dicht? Wat brengt het je om dat te doen?
5. Wat gebeurt er als de poort zich opent? Stel je voor dat jouw poort op die momenten toch voorzichtig open kan gaan. Wat brengt dat je? Hoe voel je je dan? In welke opzichten voel je je dan beter of veranderen er dingen in positieve zin? Wat doet het met de verbinding? 

Het begint met een kiertje

Op het moment dat je poort sluit, roept je brein eigenlijk: “Ik weet niet hoe het moet. Ik vlucht!”. Maar hoe zou het zijn als je iets anders denkt: “Ik weet niet hoe het moet, maar ik wil wel leren!”?

Weet je het nog? Een crisis is je ticket naar groei. Je spiegel. Je leerschool. Conflicten gaan niet over bekvechten en gelijk krijgen. Een conflict gaat over leren van de ander, onderzoeken waarom je hart sluit en hoe het weer opent, en dat alles vooral in contact met de ander.

Je hart openen lijkt moeilijk. Maar je mag de deur om te beginnen een piepklein beetje openen. Hoe meer het vertrouwd voelt, hoe verder je de poort openzet. Je hart openen begint al met in de situatie blijven, bij de ander blijven en openstaan voor alles wat daarbij komt kijken. Blijf erbij, praat, luister, voel en vertrouw.

Wil jij meer verbinding en minder blokkades?

Herken jij die moeite met je hart openen? Vind je het lastig om over je gevoel te praten of mis je de verbinding met anderen? Bij ons 16-weekse programma Miracle Roadmap ga jij aan de slag met de thema’s mentale gezondheid, relaties, werk en overvloed om zo steeds dichter bij jezelf te komen. Je leert een nieuwe manier van kijken, voelen, denken en vertrouwen te ontwikkelen. Met live-seminars, online sessies en een fijne cirkel van deelnemers bij jou uit de buurt.

Wil jij de stap maken naar meer verbinding en liefde? Schrijf je in voor Miracle Roadmap. Of vraag een vrijblijvend adviesgesprek aan. Dan kijken we samen of het programma nu in je leven, agenda en portemonnee past.