… en niemand heeft in de gaten hoe hard je werkt

Jarenlang waren die gedachtes doodgewoon voor me: alles wat er lukte in mijn leven en carrière moest stom geluk zijn, of slecht beoordelingsvermogen van degenen die erover gingen. Want aan mij kon het niet liggen – wat ik kan, kan immers iedereen.

Tot ik op een dag ontdekte dat ik niet de enige was met die gedachtes. Er is zelfs een naam voor: het oplichterssyndroom. Al in de jaren 70 introduceerden psychologen deze term voor mensen die niet in staat zijn hun prestaties aan zichzelf toe te schrijven en stiekem blijven geloven dat ze hun succes niet verdienen. Meer dan een kwart van de mensen heeft er last van.

Opeens snapte ik ook veel van mijn gedrag in al die jaren: dat ik soms veel te hard werkte en een project verborgen hield voor mijn collega’s tot het af was. Ik zwoegde op de kleinste miezerige details, zodat niemand in de gaten zou hebben dat ik er eigenlijk niets van bakte. En dat ik me soms onecht voelde, overtuigd als ik was dat ik onmiddellijk door het ijs zou zakken als ik mezelf werkelijk zou laten zien.

De dag dat mijn oplichterssyndroom verdween

Ook realiseerde ik me dat ik vaak overdreven charmant probeerde te doen (met nogal wisselend succes) zodat mensen me in elk geval aardig vonden als de inhoud van mijn werk bleek tegen te vallen. Nu zie ik wat ik deed: stuk voor stuk vond ik overlevingsstrategieën om niet door de mand te vallen.

Gelukkig ben ik niet de enige. John Steinbeck, auteur van 27 veel verkochte boeken, schreef in 1938 al in zijn dagboek: ‘Ik ben geen schrijver. Ik houd mezelf en anderen gewoon voor de gek’. Toen hij 25 jaar later de Nobelprijs voor literatuur won, dacht hij dat nog steeds.

Ik weet nog precies de dag dat mijn oplichterssyndroom verdween. David en ik riepen al jaren in onze reclame op internet en sociale media dat het onze droom was om een seminar te geven in een volle Heineken Music Hall en al die tijd dachten we: mooi idee, maar vooral dikke bluf. Lukt toch niet. Tot we op een dag het podium opliepen in die zaal, uitverkocht tot de laatste stoel, en ik in mezelf iets voelde verschuiven: het is echt. Ik houd niemand voor de gek. We hebben dit zelf gecreëerd en er is geen woord aan gelogen. Ik merkte dat moed de bereidheid is om bang te zijn en toch te doen wat je wilt. Ook als je het zelf niet gelooft. Misschien juist dan. Soms steekt dat oude vertrouwde oplichterssyndroom de kop weer op. Dat geeft niet. Twijfel is onderdeel van het menselijk wezen. De volgende keer dat ik vrees te worden ontmaskerd, kan ik misschien wel vliegen.

Wil je met minder stress en meer zelfvertrouwen jóuw leven leiden?

Heb jij het gevoel dat er meer in het leven zit? Wil je eindelijk je dromen waarmaken? Wil jij geen prima leven, maar een fantastisch leven? Mooi! Je hebt noodzaak gecreëerd om te werken aan jouw beste jaar ooit! Via onze nieuwsbrief helpen we je daar nú mee te starten en blijf je op de hoogte al onze toffe programma’s en we delen wekelijks dikke eye-openers. Doe je mee? Al 130.000 mensen gingen je voor. Vanaf nu is het tijd voor jou!