Jouw beeld van de perfecte man of vrouw

In de eerste maanden van je leven worden de diepste plooien gevormd door de mensen die het dichtste bij staan: pappa en mamma. Als klein kind maak je een ideaalplaatje van je ouders, want ze voeden je en troosten je en ergens in je onderbewuste nestelt zich een beeld van hoe ‘jouw perfecte man of vrouw’ is. Niet alleen in karakter, maar ook in motoriek, stemgebruik en zelfs uiterlijk word je stiekem voorgeprogrammeerd op wat je later aantrekkelijk gaat vinden. Al voordat je kunt lopen, heeft je onderbewuste besloten waar jouw grote liefde aan moet voldoen.

Het gekke is dat dit óók gebeurt in gezinnen waar het onveilig is, door bijvoorbeeld mishandeling of verwaarlozing. Geweld is een vorm van aandacht, zeggen sommige psychologen en daarom zoek je die aandacht later weer op, hoe pijnlijk ook. Je kent simpelweg geen andere vorm.

Waarom het relatiegedoe van vandaag vaak niks met je partner te maken heeft

Maar er speelt meer. Als klein kind is je vader het belangrijkste symbool voor mannelijkheid dat je kent – óók als hij er nooit was. Je vader is niet alleen je vader, hij is ook ‘alle mannen.’ Kinderen met een liefdevolle relatie met hun vader zijn later meestal ook in staat fijne relaties aan te gaan met andere mannen.

Bij kinderen met een gevaarlijke, afwezige, of onbetrouwbare vader gebeurt vaak het tegenovergestelde. Zij geloven dat mannen hen toch pijn doen of in de steek laten, ‘want mannen zijn niet te vertrouwen’. Voor jongens kan dit in het opgroeien zelfs problematisch zijn: als ‘mannelijkheid’ zoiets slechts kan zijn, waarom zou je dan zelf ooit een ‘echte’ man (wat dat dan ook is) willen worden? Voor moeders geldt dat precies zo, maar dan aan de vrouwenkant.

Andere psychologen gaan zelfs nóg een stap verder: je gaat als volwassene onveilige relaties aan om daarmee de oude, pijnlijke relatie met je ouders als het ware opnieuw te kunnen doen. Wat je als kind niet kon beïnvloeden, probeer je als volwassene in een nieuwe relatie alsnog te fiksen. In veel ploeterende relaties is één van de twee eigenlijk nog aan het vechten met papa of mama. Het gedoe van vandaag heeft vaak niks met je partner te maken, maar alles met de ouder waar die zo op lijkt. Alleen al dat inzicht kan genoeg zijn om te ontspannen: je bent niet écht getrouwd met papa of mama. Het lijkt alleen maar zo.

Hoe ervaar jij dit in jouw relatie? Laat het ons weten in de comments!