Krampachtig vasthouden
“Ruim tien jaar hield ik krampachtig vast aan een huwelijk waar ik niet gelukkig in was. Ik had verkeerd gekozen, voor een complex internationaal huwelijk met een opeenstapeling van consequenties waar ik me na verloop van tijd geen raad meer mee wist. Maar trouwen doe je voor het leven, trouw en vertrouwen zijn voor mij een hoog goed, en uit angst de kinderen te kwetsen bleef ik bij hem. Scheiden was vanuit mijn religieuze achtergrond en de verwachting van mijn omgeving not done. En ik was als de dood voor de consequenties van een scheiding. Ik durfde niet meer te kiezen. Uit angst weer fout te kiezen. Toen ik aan het Jaarprogramma begon, tekende ik mezelf als een roos in een afgesloten donkergrijs glazen potje. Ik voelde me gevangen en zat muurvast.
Van angst naar verlangen
Voor ik aan het Jaarprogramma begon, was ik het contact met mijn gevoelsleven kwijt. Ik drukte gevoelens weg, omdat ze pijn deden, er niet toe deden of fout waren. De angst regeerde, niet het verlangen. Ik was zo bang anderen pijn te doen en fouten te maken, dat ik niet eens helder had wat mijn eigen verlangen was. Tot ik een artikel las van 365 Dagen Succesvol waardoor ik spijt en jaloezie leerde zien als omgekeerd verlangen, het vertelt je wat je graag wilt. Ineens had ik mijn verlangen heel helder. Ik wilde – net als de koppels waar ik jaloers op was – een goede relatie. Een maatje, meer samen. Vlak daarna besloot ik aan het Jaarprogramma mee te doen, omdat ik wilde leren voor mezelf te gaan leven in plaats van geleefd te worden. Ik wilde dat glazen potje uit en tot bloei komen.
Noodzaak gevonden
Op een seminar kwam de vraag hoe het voelde als je het probleem niet zou oplossen, maar zou meegroeien. Dat idee joeg me angst aan. Ik zag mezelf kleiner worden en verwelken. Het was noodzaak er iets aan te doen. Maar investeren ging niet meer, een laatste redmiddel wilde hij niet. De afstand tussen ons was zo groot, we hadden geen plezier, geen perspectief en dus geen leven. Het bewustwording van mijn verlangen zette me open voor een nieuwe liefde. Ik werd verliefd en dat zette mijn wereld op zijn kop. Door die nieuwe relatie werd nog duidelijker wat er ontbrak in mijn huwelijk en vond ik mijn gevoel weer terug. Toen voelde ik de noodzaak de stap te zetten. Eindelijk wist ik de knoop door te hakken en heb ik een scheiding aangevraagd.
De regie nemen
Gedurende het jaar leerde ik om de regie over mijn leven te nemen. Het verlangen leidend te laten zijn, niet de angst. Niet mezelf aanpassen aan mijn omgeving, maar mijn omgeving naar m’n eigen hand leren te zetten. Als (co)creator van mijn eigen toekomst, waarin ik de baas ben en me leer los te worstelen uit een systeem dat oordeelt over mijn leven, mijn keuzes. Omdat ik nu eindelijk leer van binnenuit te leven leerde ik mijn grenzen aan te geven en ben ik minder snel geraakt door wat anderen zeggen. Eindelijk sta ik aan het stuur. Al is dat zeker niet altijd gemakkelijk en lukt dat nog niet altijd.
De dag beginnen met een intentie
Elke dag begin ik met een intentie. Een besluit voor die dag wat ik eruit wil halen, wat ik wil bereiken en waar ik voor wil gaan. Dat is een ontzettend waardevolle tool van het Jaarprogramma die mij helpt duidelijk te krijgen wat ik wil, dit vervolgens aangeven en ervoor gaan. Daardoor neem ik zelf meer initiatief en leer ik pro-actief te leven in plaats van het leven passief over me heen te laten komen.
Niet altijd gemakkelijk…
De scheiding waar ik nu in zit, is een moeilijk traject. Het gaat niet vanzelf. Dat kost me veel energie en ik moet steeds schakelen om de moed te houden. Er zijn veel oordelen vanuit de omgeving en vanuit mezelf dat ik een relatie heb met een andere man. Maar toch ben ik meer in balans dan een jaar geleden. Ik heb weer het gevoel dat ik leef en niet geleefd wordt. Ook ben ik milder naar mezelf en weerbaarder geworden.
… maar het kan
Uiteindelijk wil ik vrij zijn. Uit dat glazen potje. Vrij van de veroordeling van mijzelf en mijn omgeving. Vrij om mezelf en de ander lief te hebben. Ik heb een afslag genomen. Ik moet de weg zelf banen. Niemand heeft mijn leven voor mij geleefd, niemand zal dat na mij doen. Soms is dat een gemakkelijke weg, soms gaat de weg over moeilijk terrein. Maar ik heb de regie. Ik. Kan. Kiezen.
