Geen seks: ik vind daar iets van

En toen gebeurde het mij. In een ander artikel omschreef ik al eens hoe mijn libido als een leeglopende ballon verdween tijdens mijn burn-out en depressie. Door het chronische karakter van mijn depressie, in combinatie met een aangeboren hormoondisbalans is mijn libido, ook na herstel, laag gebleven. Ook hier schreef ik openlijk over en poeh, wat een reacties kreeg ik daarop! De strekking van het artikel is dat seks niet eens zo belangrijk is maar dat communicatie en intimiteit onmisbaar voor een goede relatie zijn en dat je ondanks weinig penis-in-vagina-contact tóch een geweldige, en in mijn geval zelfs superrelatie kunt hebben.

En de Haantjes en Kipjes de Voorste vonden daar iets van. Van broer-en-zus commentaar tot ‘dan zet je er toch overheen voor je man?’ Een perfecte aanleiding voor een vervolg op het artikel; om het stigma en de veroordeling van libidoloosheid, door burn-out, depressie of welke oorzaak dan ook, uit de wereld te helpen.

De enige die gefuckt worden, zijn je hormonen

Op het moment dat iemand in een burn-out raakt, is daar al een heel proces aan vooraf gegaan. Langdurige blootstelling aan stress is de hoofdoorzaak van de uiteindelijke instorting. Het lichaam gaat in de survivalstand, je energie is op en je bent letterlijk aan het overleven. Om toch met de stress te kunnen dealen, gaat je lichaam in overdrive om het stresshormoon cortisol aan te kunnen maken, ten kosten van andere, minder noodzakelijke, hormoonproductie. En één daarvan is het sekshormoon DHEA, het moederhormoon van testosteron en oestrogeen.

Dit hormoon wekt lustgevoelens op en zonder dit hormoon is seks, de aanloop naar seks, visuele stimulatie, porno of wat jouw geit ook doet drijven net zo spannend als een infomercial over scootmobielen. Geilheid is in overlevingsstand een nutteloze energieverbruiker en dus roepen de hersenen ‘kraan dicht, omleiding naar cortisol!’ In zekere zin is een gebrek aan libido dus iets wat tussen de oren zit, maar helaas kan je hier, net als je burn-out en depressie, niet 1-2-3 iets aan doen om het te verbeteren. Een gebrek aan libido is dus geen keuze.

Seks zit in je hoofd en niet tussen je benen

Het goede nieuws is dat het herstel van je burn-out of depressie ook je hormoonhuishouding op den duur weer recht zal trekken. Het onderzoeken, aanpakken en voorkomen van de stressveroorzaker is hierbij het belangrijkste. Herstellen van een burn-out of leren omgaan met depressie is voornamelijk een geestelijk proces: de rust in je hoofd zal rust in je lichaam brengen en niet andersom. Rustig aan doen zonder je psyche te helen werkt juist tegenstrijdig.

Het lichaam doet weliswaar geen moer, maar je hersenen gaan maar door en zo krijg je nooit rust. Helen begint in je hoofd. Net als frustraties over ziek zijn, helpen frustraties over seksloosheid je ook niet echt verder. Acceptatie is de key, niet alleen van jou, maar ook van je geliefde. Heb je een partner die hier allerminst begrip voor op kan brengen, vraag je dan af of dit de juiste partner voor jou is. In de liefde gaat het niet om jouw behoeftes, maar om wat jij voor de ander kunt doen. En als iemand je niet in de één van de meest ongrijpbare en emotionele processen van je leven kan ondersteunen, wat doe je dan samen?

Een burn-out is overleven, herstel is overgeven

Het komt goed! Ook al denkt je soms van niet, voelt alles uitzichtloos en kut en vervelend: het wordt beter. De hand die jij hier in hebt is onder professionele hulp die emmer met shit in duiken en ontdekken waarom je burn-out is ontstaan. Ga de confrontatie aan en begrijp je overlevingsmechanisme zodat je het vanaf nu anders kunt gaan doen. De rest volgt op den duur vanzelf en voor je het weet lust je weer ongegeneerd op alles met een hartslag op Instagram en klaag je over spierpijn, rugburn of geschaafde flapjes. Een gezonde seksdrive begint bij een gezonde geest!