Is de verbinding nog te herstellen in de samenleving?

Het probleem met zelfhulp

Hannah Arendt en Noreena Hertz schreven het al eerder: het grootste probleem van deze tijd is eenzaamheid. Het leidt tot somberheid, stress en wantrouwen. Eenzame mensen zorgen slechter voor zichzelf en de wereld, maken ‘dommere’ keuzes en ze zijn vaker ziek.  Toch is het precies wat er de afgelopen 100 jaar is gebeurd: wij mensen zijn uit elkaar gegroeid. Onder invloed van technologie, media, politiek en ook – hand in eigen boezem – de zelfhulpindustrie. 

Persoonlijk geluk

Voor ons was dit een genadeloos inzicht. Zelfhulp (alle nuttige inzichten over persoonlijk leiderschap, emotie-regulatie en individuele doelen en dromen ten spijt) heeft één enorm nadeel: alles draait om het ‘zelf’. Jij met je passies en je angsten, jij met je overtuigingen en verlangens. De wereld van zelfhulp is een ik-gerichte wereld, met persoonlijk geluk en individuele vrijheid als grootste goed. Alleen: dat is een misverstand. De wereld is groter dan die ‘ik’ – en bovendien zit daar uiteindelijk je geluk niet.

Wat is succes écht?

We zijn toe aan een nieuwe definitie van succes. We hebben mensen nodig die zien dat we het samen moeten rooien op deze planeet. Dat we niet elkaar moeten bevechten, maar elkaar juist moeten helpen. Dat we onszelf niet afvragen wat het beste is voor mij, maar wat het beste is voor ons. Dat we niet bij een bedrijf werken of in een maatschappij leven, maar dat we het bedrijf en die maatschappij zijn. 

Werkelijk succes draait om de kwaliteit van de relaties met jezelf, de wereld en de mensen om je heen. Je kunt niet alles alleen – en dat hoeft ook niet. Je bent niet onafhankelijk – en dat hoeft ook niet. Het is tijd voor een radicale omdraaiing: de relatie gaat vóór het individu. Het grotere geheel is belangrijker dan het ‘zelf’. Dat is namelijk de enige manier waarop we beter voor elkaar en voor de planeet zorgen.

Delen is echt leven

Wanneer je op je oude dag terugkijkt op je leven zullen het niet je dikke leaseauto en je 80-urige werkweek zijn die je trots en dankbaar maken. Het zijn de mensen met wie je jouw tijd op een waardevolle manier hebt doorgebracht aan wie je zal denken. Hoe goed je voor je omgeving en de mensen om je heen hebt gezorgd, of je in aandacht aanwezig hebt kunnen zijn, of je een waardevolle bijdrage aan de wereld hebt geleverd. Het zijn de kleine momenten samen die later de grote momenten blijken te zijn. Je gedeelde leven blijkt het enige echte leven.

Daarom schreven we Zugether: 25 manieren om je opnieuw te verbinden met jezelf, de wereld en elkaar. Verbinding is helemaal niet moeilijk, we zijn sociale dieren, maar in een systeem dat ons juist verder uit elkaar drijft, heb je handvatten nodig om elkaar weer terug te vinden. Om weer écht samen te werken, elkaar te vertrouwen, kwetsbaar te zijn, je open te stellen – en met elkaar een wereld te bouwen die we nu werkelijk een ‘samenleving’ kunnen noemen.