Vroeger schaamde je je om te vertrekken, nu schaam je je om te blijven, vertelt relatietherapeute Esther Perel in een lezing over haar nieuwste boek Liefde in verhouding. Hierin verkent ze waarom we vreemdgaan, waarom het zo veel pijn doet en hoe je daarna verder moet. ‘Stellen die ontrouw overleven, vergeven het niet, ze leven het terug. De belangrijkste vraag is niet hoe je vreemdgaan kunt voorkomen maar hoe je je relatie levend houdt. Als je thuis alles hebt wat je wilt, ga je namelijk niet vreemd.’

De perfecte partner

Bijna iedereen wordt in zijn leven eens geraakt door ontrouw. Door de geheime affaire van je moeder of vader, als je beste vriend opeens gaat scheiden en intrekt bij zijn nieuwe vriendin, of als onderdeel van de driehoeksituatie. Dat vreemdgaan zo pijnlijk is komt doordat de betekenis van een partner veel groter is dan vroeger. Een partner hoort je soulmate te zijn, je beste vriend en natuurlijk goddelijk in bed. De ware laat al je gevoelens van eenzaamheid verdwijnen en accepteert je volledig zoals je bent.

Grote desillusie dus als deze persoon jou niet meer de leukste op aarde vindt. Dat zit meestal echter net even anders. “Je wilt niet je partner verlaten als je vreemdgaat,” stelt Esther Perel. “Je wilt de versie van jezelf verlaten die je bent geworden.” Dat is de reden dat we vreemdgaan.

De gouden tip

Onze behoefte naar vrijheid en veiligheid is voor elke relatie een uitdaging. Je wilt je veilig voelen, geborgen en gesteund. Tegelijkertijd wil je je vrij voelen en kunnen doen waar je zin in hebt. En dat gaat lastig samen. Een relatie verhoogt je veiligheid maar beperkt je vrijheid. Een affaire doet precies het tegenovergestelde. Dus hoe ga je om met deze tegenstrijdige verlangens? 

Al voor de crisis starten met praten is de gouden tip van Esther Perel. Over wat je belangrijk vindt in het leven, wat je nodig hebt om gelukkig te zijn, wat je graag wilt ervaren en hoe je je gezamenlijke leven wilt vormgeven. Want vergis je niet, de oorzaak van overspel is over het algemeen niet seks, het is verlangen. Naar meer vrijheid of autonomie, naar jezelf kunnen zijn, naar gezien worden of naar meer verbinding. 

Een relatiecrisis is ook een kans 

Laten we wel wezen, liever beland je natuurlijk niet in een crisis. Maar hoe realistisch is dat? Niet. De meeste mensen hebben in hun volwassen leven twee tot drie relaties. Sommige met dezelfde persoon. Je gaat elkaar teleurstellen en je gaat elkaar ook eens pijn doen. Crisis hoort er dus helaas af en toe bij. 

“Liefhebben is een werkwoord, geen constante status van enthousiasme.”
Esther Perel. 

Gelukkig kan een relatiecrisis ook een nieuw perspectief opleveren. Net als een ziekte die je wakker schudt, laat een crisis je beseffen wat je wel en niet wilt in je relatie. En als het goed is motiveert het je om te investeren in plaats van te vertrekken. In jezelf, in je verlangens en in elkaar. Want alleen zo zorg je dat je relatie levend blijft. 

Wat is je grootste eye-opener uit dit artikel? Tag, deel of reageer in de comments. ❤