Liefde, het kan zó mooi zijn. En tegelijkertijd ook zo verdrietig en complex, dat ik me kan voorstellen dat er mensen zijn die de echte verbinding met een ander niet (meer) aan durven gaan. Bang voor de pijn,bang voor het verdriet, bang om verlaten te worden. En aan de andere kant ook bang om de ander pijn te doen, de ander verdriet te doen of de ander in de steek te laten. Dat is in ieder geval een dynamiek die ik bij mezelf herken. En waar ik steeds beter van los begin te komen. Dit niet in de laatste plaats door inzichten die ik verkregen heb toen ik een week in een Thais klooster (Tam Wua Forest Monastry) heb ‘meegeleefd’. Een bijzondere ervaring met heel veel tijd voor jezelf en bezinning.
Geniet, leer en groei door elkaar
Op een van de weinige momenten dat ik daar interactie heb gehad, raakte ik in een verdiepend gesprek met twee Chinese meisjes, een Russische jongen en een man uit Singapore. Hoe zit dat nou met liefde tussen twee mensen? We kwamen gezamenlijk tot de conclusie dat mensen op je levenspad komen met een reden. Om een tijd samen te genieten, van elkaar te leren en elkaar te laten groeien. Waarbij in sommige relaties (zowel vriendschappelijke als liefdesrelaties) de verbinding zo fijn is dat het een leven lang doorgaat. Daarnaast komen er ook mensen op je pad voor een bepaalde periode. Je loopt als het ware een tijdje met elkaar mee, geniet, leert en groeit van elkaar en gaat vervolgens weer je eigen weg.
Voor altijd?
Dit inzicht heeft voor mij enorm bevrijdend gewerkt als het gaat om het wel of niet aangaan van liefdesrelaties. Daar waar ik in het begin van een relatie altijd bezig was of dit wel of niet de juiste persoon ‘voor altijd’ was, kan ik nu veel meer in het hier en nu leven. Heb ik het nu fijn met iemand? Dan lopen we samen nog een stukje verder op. Bieden we elkaar niet meer waar we naar op zoek zijn, zijn we uit elkaar gegroeid of hebben we andere behoeften ontwikkeld? Dan is het tijd om elkaar los te laten, ruimte te scheppen voor elkaars levenspad.
Handdoek in de ring
Hiermee wil ik niet zeggen dat je er zomaar mee moet kappen als het wat moeizamer gaat in je relatie. Dat je niet meer voor elkaar moet werken en vechten. Elke relatie kent zijn ups-and-downs, waardoor je vaak juist groeit als persoon en als koppel. Wat ik wil zeggen is dat het geen doel op zich moet zijn om bij elkaar te blijven als dat langdurig niet meer goed voelt. Dat het helemaal oké is om te kiezen voor je eigen levenspad vol geluk, liefde en groei.
Uit liefde loslaten
Dit klinkt allemaal heel mooi, maar het wil helaas niet zeggen dat daarmee de pijn ook volledig verdwijnt. Het zal als het goed is nooit makkelijk zijn een band te verbreken met iemand waar je veel van houdt of hebt gehouden. Anders was die band waarschijnlijk niet zo bijzonder. Wat de pijn erger maakt is dat je het niet, of niet de juiste aandacht geeft. Als je blijft vasthouden aan wat er was, als je verder leeft met wrok of als je blijft zorgen voor de ander. Dan zit je niet op je eigen ’spoor’. En dan ben je uit je kracht. En daar heeft uiteindelijk niemand wat aan.
Vertrouwen op je eigen pad
Hoe lastig het soms ook is, heb vertrouwen in je eigen levenspad. Wees loyaal aan jezelf en volg je gevoel. En weet, dat als je je eigen levenspad verder gaat bewandelen je zomaar een nieuw persoon op je pad zou kunnen tegenkomen. Eentje die past bij de jij die je dan bent. En ook kan het zijn dat je opnieuw je ‘oude bekende’ tegenkomt. Allebei op je eigen pad, in je eigen kracht.
En vergeet niet: heb vertrouwen en geniet van je levenspad! Wat heb jij uit het artikel gehaald? Laat het ons weten in de comments!