Die realisatie is een pittige. Het moment dat je die doorhebt, is het lastig terugschakelen naar je oude mentaliteit waarin het leven jou overkomt. De plek waarin je anderen verantwoordelijk kunt stellen voor jouw pijn en geluk. Ik probeer het nog weleens, als ik de behoefte voel om gered te worden uit mijn eigen malaise. Een paar minuten kan ik dan waden in de ogenschijnlijke privilèges van het slachtofferschap. Totdat ik wakker schrik, mezelf van bovenaf aanschouw, dramatisch over de bankleuning gedrapeerd. En dan weet ik: dit is een keuze. Ik kan nu ook gewoon opstaan en aan het eten beginnen. Heel irritant. 

The Good, the Bad and the Ugly

Er zijn zware dagen, heus. Als ik me angstig voel, een lekke band heb, als ik me verantwoordelijk voel voor global warming en kinderarbeid, als ik onverwachts een hoge rekening binnenkrijg of me realiseer dat ik in een situatie voor mezelf moet opkomen. KAK! Maar hoe ik daarmee omga is geheel aan mij. Welke betekenis ik daaraan geef, bepaal ikzelf. Of ik mezelf aan het einde van de dag vertel dat alles tegenzit en dat ik niks waard ben. Of dat ik de aandacht leg op hoe ik mijn best doe om met een bepaalde uitdaging om te gaan. Onze best doen we namelijk altijd. Daar ben ik van overtuigd.

Ik heb het hier niet over het aannemen van een onomstotelijk, positief perspectief op jezelf en het leven. Ik heb het over het beoefenen van dankbaarheid en vergiffenis. Ik geloof namelijk dat die twee de weg vormen naar vrijheid en verbinding met onszelf en anderen. Naar ‘in vrede samenleven’. Als je aan het einde van de dag dankbaar kunt zijn voor wat je wél hebt, voor wat wél lukt, dan leer je de goeie intenties van anderen ook te waarderen. En als je jezelf kunt vergeven voor je “minder aantrekkelijke” eigenschappen; de blik op zijn telefoon, de lullige opmerking over je collega, die snauw naar je kind, dat wijntje of koekje te veel… dan kun je ook begrip opbrengen voor de onbewuste acties van anderen.

Starten met veranderen

Laatst las ik over Dr. Len, een psychiater uit Hawaii die met zijn Ho’oponopono-methode verschillende psychiatrische patiënten in een gevangenis heelde. Hij bestudeerde hun dossiers en onderzocht bij zichzelf hoe hij had bijgedragen aan de ziekte van die patiënt. Vervolgens vergaf hij zichzelf daarvoor. Dat deed hij door hardop de volgende woorden tegen zichzelf te herhalen: 

Ik hou van je, het spijt me, ik vergeef je, dankjewel…
Ik hou van je, het spijt me, ik vergeef je, dankjewel…
Ik hou van je, het spijt me, ik vergeef je, dankjewel…
Ik hou van je, het spijt me, ik vergeef je, dankjewel…

Door zichzelf te helen, heelde hij zijn omgeving. De patiënten vertoonden geen van de behandelde symptomen, omdat de psychiater alle vooroordelen tussen hen had weggenomen. True story.

Om in vrede te kunnen leven met de ander, moeten we in vrede kunnen leven met onszelf. Begrijp je nu waarom de wereld in conflict is? En is het niet mooi hoe we daar vandaag nog verandering in kunnen brengen?

Meer weten over de programma’s van 365 Dagen Succesvol?

David & Arjan zijn 365 Dagen Succesvol gestart met een missie: samen maken wij van Nederland het gelukkigste land. Nederland kan hiermee een voorbeeld zijn voor de rest van de wereld. Om dit te bereiken, hebben ze 10 jaar geleden de krachtige 365-methodiek ontwikkeld waar inmiddels tienduizenden mensen mee aan de slag zijn gegaan.

365 Dichtbij is hét gloednieuwe programma met hoogtepunten uit 10 jaar 365 Dagen Succesvol samengebracht in één krachtig programma. Het is gebaseerd op de succesvolle methodiek en is gericht op het ontdekken wie je écht bent, wat je wilt en hoe je keuzes maakt die bij je passen. Daarbij komen alle zaken die in je leven spelen voorbij. Van je (mentale) gezondheid, tot je (liefdes-)relaties, je werk en je financiële situatie. Je ervaart stap voor stap hoe je jouw persoonlijke dromen en doelen bereikt. Gemiddeld gaven deelnemers van 365-programma’s hun leven een 5,5 aan het begin. Aan het eind gaven ze hun leven een 8,8 gemiddeld! Wil jij ook resultaat? Ga er dan voor en lees hier meer over 365 Dichtbij.