Stel jezelf deze simpele vraag
We moeten meteen denken aan één van de belangrijkste lessen die we ooit leerden, van de Amerikaanse schrijfster en spreker Byron Katie. Die vroeg ons: wiens zaak is dit eigenlijk? Nogal een simpele vraag, toch? Nou, nee.
Byron Katie vertelde ons dat er slechts drie ‘zaken’ bestaan. Iets is ‘jouw zaak’, ‘de zaak van de ander’, of ‘de zaak van God’, waarmee ze alles bedoelde dat buiten onze menselijke macht ligt: het lot, het universum, toeval en werkelijkheid – iedereen heeft er een andere naam voor. Het grote probleem, zegt ze, is dat mensen de neiging hebben om nogal vaak met hun gedachten niet in hun eigen zaak te zijn. Frustratie: kom d’r maar in.
Leef je nog wel je eigen leven?
Katie zegt: “Als ik denk dat jij een baan moet zoeken, dat je op tijd moet zijn of beter voor jezelf moet zorgen, dan zit ik in jouw zaak. Dat lijkt liefdevol, maar is eigenlijk heel arrogant. Want wie ben ik om het beter te weten voor jou? Als ik me druk maak over oorlogen, regenbuien of wanneer ik dood zal gaan, dan zit ik in Gods zaak. Ook dat is nogal arrogant, want wat kan ik er precies aan veranderen? Bovendien: als jij in je gedachten steeds andermans leven leidt, wie blijft er dan over om jouw leven te leiden?”
We bespreken het met Joke en nogal abrupt klaart haar gezicht op. Ze kijkt ons aan en haar ogen schieten vol. Ze vertelt dat ze hier nog nooit over gepraat heeft met haar kinderen. Die weten niets over haar twijfels en frustratie, want ze deelt niks van zichzelf. Ze ziet onmiddellijk de kans die zich voordoet. Haar kinderen kan ze niet veranderen en gelukkig hoeft dat ook niet. Het is namelijk hun zaak wat ze met hun moeder delen, niet die van Joke. Maar wat wél haar zaak is, is wat zij met de kinderen deelt. Of ze zich kwetsbaar durft op te stellen. Of ze vertelt over haar eigen angsten. Welk voorbeeld ze
geeft, is honderd procent haar zaak. Of ze het nadoen, is aan hen. En zo is iedereen vrij.
Wat is jouw grootste eyeopener van dit verhaal? Tof als je je reactie hieronder deelt!
