Janneke: “Als onderofficier én als oudste dochter leerde ik om hard te zijn. Nu kan ik mijn zachte kant omarmen.”

Janneke vervulde jarenlang vooral de rol van sterke vrouw. “Als oudste dochter kreeg ik al vroeg veel verantwoordelijkheid en werd ik vooral gestimuleerd om sterk te zijn. Ook leerde ik mezelf, mede door mijn harde opvoeding, aan dat het handig is om gevoelens te verbergen.” Dit werd versterkt tijdens haar diensttijd bij de Landmacht, waar Jannekes harde kant alleen maar meer werd aangemoedigd. Gevoelens bespreken was er niet bij, waardoor Janneke zichzelf steeds meer kwijtraakte.

Na haar vertrek uit het leger in 2005 ging Janneke op zoek naar een andere richting in haar leven. Toen haar zoon ADHD-klachten bleek te hebben, verdiepte ze zich in AD(H)D en later in hoogsensitiviteit. De kriebels om voor zichzelf te beginnen leidden haar naar een eigen onderneming als energetisch healer en coach voor hoogsensitieve vrouwen. Een baan waarin juist Jannekes zachte kant goed tot uiting komt!

Bewijsdrang en prestatiedruk loslaten

Maar ook al had Janneke een baan waarin gevoeligheid centraal staat, toch vond ze het lang lastig om het harde en prestatiegerichte achter zich te laten. Lange tijd was haar leven sterk gericht op succes en geld verdienen. “Ik wilde een ton verdienen. Niet omdat dat per se nodig was om de hypotheek te kunnen betalen, maar omdat ik dacht dat dit me meer waard zou maken. Mijn vader kon vroeger heel boos worden over geldzaken. Daar heb ik een hardnekkige angst voor armoede aan overgehouden.”

Janneke behaalde haar doel van de “magische” ton jaaromzet. Maar dat ging ten koste van haar eigen welzijn en haar gezin. “Ik had nauwelijks tijd voor mijn kinderen, was gestrest en kon niet de moeder zijn die ik wil zijn.” Bovendien hing ze haar identiteit sterk op aan materiële zaken, zoals haar zwarte Audi-cabrio. Inmiddels heeft Janneke geleerd om rustiger te leven en zich niet te identificeren met haar inkomen of bezittingen.

Zelfs nu ze al een half jaar minder aanvragen dan ooit heeft voor coaching, voelt Janneke zich goed: “Ik geloof dat deze rustige periode me voorbereidt op iets nieuws. Ik vertrouw er mede dankzij Miracle Roadmap op dat alles precies gaat zoals het zou moeten zijn. ‘Radicale aanvaarding’, zoals David en Arjan dat ook wel noemen.”

De stap naar Miracle Roadmap

Janneke dacht in eerste instantie niet dat Miracle Roadmap iets voor haar zou zijn. Ze had al veel aan persoonlijke en spirituele ontwikkeling gedaan en vroeg zich af wat dit programma haar nog kon brengen. Toch besloot ze deel te nemen, vooral omdat een vriendin er zo enthousiast over was. Die eerste ronde was meteen een uitdaging: “Twee weken voor de eerste live-dag was mijn jongste broer overleden. Ik zat nog diep in de rouw en wilde mijn verdriet liever niet tonen aan anderen. Alleen het verdriet was zo aanwezig dat ik het onmogelijk kon verbergen. Juist in die kwetsbaarheid ben ik opgevangen door mijn cirkelgenoten. Dat creëerde direct een diepe band.”

Leren omgaan met groepen

Een van de grootste veranderingen die Janneke dankzij Miracle Roadmap heeft doorgemaakt, is dat ze zich meer op haar gemak voelt in groepen. Voorheen gaf ze altijd de voorkeur aan één-op-één-contact. Aan groepen had ze een klein trauma overgehouden. “Ik ben vroeger gepest en was daardoor onzeker in groepssituaties. Ik durfde mezelf in een groep niet te laten zien en zette vaak een masker op.”

Miracle Roadmap heeft daarin veel veranderd. De veilige, begripvolle omgeving van haar cirkelgenoten bood Janneke de kans om te oefenen met kwetsbaarheid en authenticiteit in groepen. “Juist omdat ik trauma’s had rondom groepen, kon ik die nergens beter aanpakken dan ín een groep,” legt ze uit. Inmiddels kan ze niet alleen de leiding nemen in een groep, zoals ze gewend was, maar ook écht onderdeel zijn van de groep. Ook hulp vragen en zich laten troosten lukt haar beter in groepen. “Dat voelt ontzettend waardevol.”

Oude boosheid loslaten

Een ander belangrijk onderdeel van Jannekes transformatie tijdens Miracle Roadmap is hoe ze naar haar vader kijkt. “Ik groeide op met een dominante en onvoorspelbare vader”, legt ze uit. “Vroeger voelde ik me vaak onveilig omdat hij plotseling heel boos kon worden. Maar ik was tegelijkertijd zijn oogappeltje. Dat was heel verwarrend.” Na zijn overlijden in 2009 bleef Janneke zitten met onverwerkte boosheid en verdriet. Tijdens Miracle Roadmap kreeg ze de kans om dieper te kijken naar wat er écht onder haar boosheid zat.

“Ik kwam erachter dat onder mijn boosheid vooral veel verdriet schuilging. Die boosheid was niet functioneel, want mijn vader is er niet meer. Ik voelde vooral verdriet over het feit dat ik hem al deze dingen niet meer kan zeggen. Toen ik dit verdriet kon toelaten, werd mijn boosheid minder,” vertelt Janneke. Deze innerlijke verandering heeft positieve gevolgen gehad voor haar relatie en gezin. “Ik durf nu ook mijn zachte, kwetsbare kant te laten zien bij mijn partner en kinderen. Daarmee hoop ik ook hen mee te geven dat emoties tonen juist krachtig is.”

De schoonheid van het kleine

Een van de meest waardevolle inzichten die Janneke uit Miracle Roadmap heeft gehaald, is het belang van kleine, dagelijkse dingen waarderen. “We denken vaak dat we groot en succesvol moeten zijn om gelukkig te zijn. Ook ik hechtte heel lang te veel waarde aan mijn dure auto, een goede omzet en succesvol zijn. Maar echte overvloed zit juist in het kleine. Wanneer je dat ziet en voelt, hoef je niet meer te jagen naar bevestiging of geld. Dan bén je ook zonder dat alles al rijk.”

Veilige plek om je emoties te verkennen

Janneke besluit enthousiast: “Ik raad Miracle Roadmap absoluut aan, vooral aan iedereen die zich wil verbinden met zichzelf en anderen. Dit is niet voor niets als de vierde ronde dat ik meedoe! Het programma biedt een veilige plek om je emoties te verkennen, te oefenen met kwetsbaarheid en te groeien in zelfacceptatie. Als je het gevoel hebt dat er iets mist in je leven, kun je bij Miracle Roadmap echt veel bezieling vinden. Ik ben heel dankbaar voor alle mooie inzichten, momenten en ontmoetingen die het mij heeft opgeleverd.”