Negativiteit maakt onzeker

Als ik namelijk niets doe met een negatief gevoel, zoals jaloezie, dan blijft het rustig een paar dagen hangen en beïnvloedt het mijn hele dag. Wanneer ik het idee van ‘bedreiging’ serieus neem en er in meega (door bijvoorbeeld vragen te stellen die uit angst voortkomen), creëer ik een neerwaartse spiraal in mijn gevoel.

Gelukkig heb ik ontdekt dat je het nare gevoel ook tot bedaren brengen. Niet door het driest te bevechten of het weg te redeneren met klinkende argumenten. Zelfs negeren werkt niet. Wat wel helpt, is deze onwelkome gast leren kennen en er juist contact mee opbouwen. Nu zit niemand daarop te wachten, maar wat nou als dit écht werkt? En als dit ook nog de snelste manier is om zulke gevoelens te verwerken? Ik ervaar elke keer weer hoe effectief en snel het werkt.

“If you can feel it, you can heal it’’ – David Berger

Contact met een onwelkome gast

Het proactief contact leggen met mijn jaloerse (of andere negatieve) gevoelens, gaat mij het makkelijkste af in meditatie. Omdat ik daar geen afleiding heb en evenmin kan weglopen voor moeilijke onderwerpen en gevoelens. In meditatie neem ik de tijd om te kijken:

  • Hoe ziet het gevoel eruit?
  • Hoe voelt het in mijn lijf?
  • Wat gebeurt er als ik er doorheen adem?
  • Wat heeft het voor effect als ik er mild en vriendelijk naar kijk?
  • Als ik zeg: ‘Jij mag er ook zijn. Welkom. Doe je ding, maar ik laat je niet mijn leven leiden, dan weet je dat vast. Maar als gast ben je welkom’.

Meestal is mijn conclusie dat het gevoel niet zo heel eng of groot is. Ook merk ik dat het kwetsbaarheid is die achter de jaloezie schuilgaat; die geef ik ook ruimte. Met als gevolg dat het zachter, kleiner en milder wordt en niet langer bepalend is voor hoe ik me voel.

Zelfcompassie geeft zelfvertrouwen

Door aspecten van mezelf (bijvoorbeeld jaloezie) af te wijzen, en te zeggen dat ze er niet mogen zijn, raak ik van mezelf verwijderd. Ik verlies vervolgens zelfvertrouwen en word wiebelig. Het omgekeerde is gelukkig ook waar. Door het toelaten van mijn ‘schaduwkanten’, voel ik me een geheel. Je aanvaardt jezelf namelijk steeds zoals je op dat moment bent, wát er ook bij je is. Zo kweek je duurzame zelfcompassie. En daaruit ontstaat een natuurlijk zelfvertrouwen.

Regelmatige meditatie helpt

Regelmatig mediteren helpt. Je wordt je steeds opnieuw bewust van wat er niet mag zijn, en je kunt het gevoel dan alsnog accepteren en verwerken. Zo oefen je in zelfcompassie en verliest het ego terrein in ons denken en handelen. We leven dan steeds meer in harmonie, liefde en verbondenheid. In eerste instantie met onszelf en zodra we die connectie goed voelen, lukt het ook beter om liefdevol contact met anderen te maken.

Wat helpt jou om je zelfcompassie te laten groeien? Tof als je een reactie achterlaat in de comments!