Als ziekte opeens een strijd is, verlies je die dus

Na de diagnose

Ik merkte dat mijn eerste reflex in de dagen na haar diagnose was haar te vertellen dat het goed ging komen. Dat ze sterk is en deze strijd zou winnen, ook al was het toen veel te vroeg om daar ook maar iets over te zeggen. Toch beet ik op mijn tong, omdat ik wist dat ik het mis had. Al die woorden zouden de plank hebben misgeslagen, gelukkig heb ik ze niet uitgesproken.

We noemen het in ons programma weleens ‘de aanmoedigingsparadox’. Het is heel menselijk onze geliefden, zo gauw ze worden geconfronteerd met grote ellende, onmiddellijk op een schild te hijsen. Als cheerleaders juichen we ze toe dat ze dit gaan overwinnen en dat ze groots zullen zegevieren. Omdat we geloven dat dit hen steunt. Misschien nog wel meer omdat we het graag zelf willen horen.

Ziekte als strijd

Terwijl het vaak niet helpt. Het idee van ziekte als strijd is nogal onhandig. Natuurlijk past het goed in het moderne paradigma van zelfredzaamheid, maar de verantwoordelijkheid die we daarmee op de schouders van de zieke leggen, helpt allesbehalve. Als ziekte opeens een strijd is, verlies je die dus, omdat je niet hard genoeg hebt gevochten. Niet positief genoeg hebt gedacht. Niet sterk genoeg bent geweest. Terwijl dat kwaadaardige onzin is. Hoewel ik geloof dat we veel nog niet weten over de mentale kracht van mensen, weten we wel dat het meeste ziekteverloop een kwestie is van pech of geluk, van goede genen, goede timing of een opmerkzame dokter.

Dus ik slik mijn aanmoediging in. Het helpt niet te zeggen dat het wel goed komt en dat ze sterker is dan kanker. Omdat ik weet dat die woorden ook betekenen: ik ontken je pijn. Ik ga voorbij aan je angst. Ik zie je niet.

De aanmoedigingsparadox gebruiken we om onszelf gerust te stellen. Omdat andermans pijn te groot is voor onszelf, overschreeuwen we die met wedstrijdtermen, zonder te zien dat daarmee de eenzaamheid van die ander in zo’n slopend proces alleen maar groter wordt. Kanker is geen strijd. Er is niks te winnen of te verliezen. Het maakt niet uit of je sterk bent of niet – het gebeurt gewoon.

Ik zeg haar: ik ben bij je – en houd haar vast.

Wil je een leven met minder stress?

Heb jij het gevoel dat je écht tegen een burn-out zit? Neem contact op met je huisarts of bedrijfsarts die je bij het proces kan begeleiden. Heb jij het gevoel dat er meer in het leven zit? Wil jij geen prima leven, maar een fantastisch leven? Mooi! Je hebt noodzaak gecreëerd om te werken aan jouw beste jaar ooit! Via onze nieuwsbrief helpen we je daar nú mee te starten en blijf je op de hoogte van het 365 Jaarprogramma. Doe je mee? Al 130.000 mensen gingen je voor. Vanaf nu is het tijd voor jou!