Knuffels hebben óók gevoel

Hij heet Koe. Koe deelt al bijna 20 jaar met mij het bed en we hebben samen heel wat meegemaakt. Er zit 20 jaar tranen, snot, kwijl, make-up, zweet, ander lichaamsvocht én minimaal 3 soorten huismijt op/aan/in. Hij is nog nooit gewassen (iiiééuuuwww). Ik ben bang dat hij zijn vorm verliest of anders gaat ruiken. Want dát maakt hem zo bijzonder! Koe is fijn, vertrouwd en troostend. En ik weet niet of het een universeel ding is of ik ‘speciaal’ ben, maar ik behandel Koe alsof hij gevoel heeft. 

Er is een naam voor dit fenomeen: antropomorfisme. De overtuiging dat levenloze objecten gedachten of gevoelens hebben. Het is niet dat ik hem als een baby meezeul, tegen hem praat of hij zijn eigen stoel aan tafel heeft. Ik zal hem echter nooit in een hoek pleuren en o wee, als je lelijk tegen hem doet! Ik heb een ex die Koe wel eens afpakte en riep: ‘Haha, ik trek er een pootje af!’ Vervolgens moest hij hard lachen dat ik boos werd. (Zal ik er bij jou even een pootje aftrekken? Lul…) Het moge duidelijk zijn waarom hij een ex is. Het feit dat hij zijn collega in het archief naaide had er overigens ook wel iets mee te maken.

Hollands Next Top Knuffel

Met een knuffel slapen verlaagt je stress, dat is wetenschappelijk bewezen. Je slaapt rustiger in en het geeft een geborgen gevoel tijdens de nacht. En knuffels zijn een uitlaatklep voor zorgen en geheimen als je die niet aan een persoon durft te vertellen. Ik heb weleens geprobeerd om af te kicken maar het slaapt gewoon minder fijn. Ik ben een zij-slaper en zonder Koe liggen mijn armen er zo nutteloos bij. 

Als ik verdrietig ben, voelt het fijn om hem vast te houden en Koe heeft helende krachten als ik ziek ben. Ja, écht! Trouwens kan niet elke knuffel zomaar The one worden. Het is een Goudlokje-selectieproces: niet te groot/klein, niet te hard/zacht, geen pluisjes of kriebelstof, geen rare aanhangsels waar je jezelf ’s nachts mee kunt wurgen, geen prik-labeltjes, belletjes of knisperend materiaal.

Een knuffelaar is niet raar

Mijn geboorteknuffel is een oranje hond die Haffi heet. Ik sleepte hem overal mee naartoe. Hij is kaal gekroeld, heeft diverse oplap-patches en minimaal acht nieuwe ogen en twee nieuwe oren gekregen. Na een intensieve carrière is hij met pensioen gegaan en opgevolgd door Koe. Haffi woont momenteel in een verhuisdoos. Maar als het moment daar is, dan gaat ie mee de kist in. Is het cirkeltje weer rond. Dus volwassen knuffelaar, troetellaapjes eigenaar of poppenmoeder, schaam je niet! Je bent niet alleen en het is oké!

Slaap jij ook met een knuffel? Jouw moment om uit de kast te komen, we zijn benieuwd! Laat een reactie achter in de comments.