Discipline betekent letterlijk straf
Ik heb geen discipline. Vind ik afvallen (of wat er ook maar moeilijk is) niet belangrijk genoeg, of is er iets anders aan de hand? Aan mijn eigenwaarde ligt het niet. Het gaat goed met me en ik kom om in zelfliefde, mezelf high fiven en weet ik het allemaal, maar dit gaat toch niet vanzelf. Ik wil mezelf niet hoeven straffen. Dat is namelijk wat discipline van oorsprong betekent. Ik ga mezelf niet drie keer per week jammerend naar de slachtba…eh sportschool sleuren. De vorm van bewegen die ik wél leuk vind is vanaf de bank mijn Netflix-afstandsbediening optillen, eens in de paar uur. Ik gun mezelf juist allemaal lekkers, en ik gun mezelf luieren!
Zelfliefde is niet per se makkelijk
Maar dat zal dan toch wel geen zelfliefde zijn. Ik roep zelf altijd hard dat in de romantische liefde zelfliefde niet een GEVOEL is, maar een ACTIE. Die niet makkelijk hoeft te zijn. Zoals het uitmaken met een fout vriendje.
Dus… Zeg ik nou net dat een dubbele cheeseburger een slecht vriendje is? En dat zelfliefde het aantrekken van je gympak is, en niet afhangt van de kushandjes die je naar jezelf blaast? Grom.
Maandenlang deed deze realisatie niets met me. Ik bleef pontificaal op de bank zitten, middelvinger in de lucht. Totdat…
Hoezo afvallen tijdens een vakantie?
Ik in mijn eentje op vakantie ging. Vier dagen me & my naaimachine En ik ken mezelf, de beer is dan los. Het is vakantie, niemand ziet mij, ik ben alleen op de wereld, screw you guys, I do what I want! Dus ik schranzen, met m’n ongewassen kop wijn lurken uit de fles en op de bank in slaap vallen, hand nog in de zak chips. Zulke taferelen. En wat denk je? Na drie dagen had ik het wel gezien. De chocola waar ik eerder een moord voor deed, zat ik plichtmatig weg te knagen en smaakte naar karton. Ik kreeg trek in SLA.
Het einde van de zelfafwijzing
Wat een openbaring was dat! Ik begreep het direct: doordat ik mezelf grenzeloos gedrag heb toegestaan, was de zelfafwijzing eraf. De boodschap die zo lang door mijn hoofd had gegalmd (“je doet het niet goed, je moet afvallen, minder eten en braaf zijn, kortom: je bent niet goed zoals je nu bent”), hield eindelijk zijn bakkes. Blijkbaar was hier wél een vakantie voor nodig, want de buitensporigheden die ik mezelf geregeld thuis toesta, daar zit altijd wel een ergens een rem op. Ik voel me dan ergens toch schuldig en bezwaard. Op vakantie voelde het juist als de bedoeling om naar de ratsmodee te gaan! Kennelijk is dat dus nodig: ongeremd de diepte in.
Het effect zet maanden later nog steeds door. Ik ben al een paar kilo kwijt, sla zelfs af en toe vrijwillig aan het bewegen en kook met plezier.
Motivatie in plaats van straf
En dat, plezier, is dus echt wel het toverwoord. Ik heb het al zo vaak gehoord: als verandering LEUK Is, heeft het veel meer effect. Hierdoor blijkt dat maar weer. Voor mij geen discipline meer. Ik sta mezelf eerst toe om geen zin te hebben, om me vol te vreten, om dingen uit te stellen. Ik doe dit met overgave, zelfliefde en vertrouwen. En wie komt er dan vanzelf wel binnenwandelen? Motivatie!
Hoe ga jij om met een gebrek aan discipline? Deel het met ons in de comments!
