Het onderscheid dat we hier maken bestaat in China niet
Het is een menselijke eigenschap om te denken in dualiteit. Zwart of wit. Man of vrouw. Verstand of gevoel. Daarom hebben veel mensen vaak het idee dat ze moeten kiezen. Dat tussenvormen niet bestaan, of ingewikkeld zijn, of zelfs gevaarlijk. Sterker nog, je identificeert je zelfs met zo’n keuze: ik ben een gevoelsmens. Of: ik ben een echte denker. Misschien herken je zelfs wel dat je vervolgens de neiging hebt om een beetje op de andere kant neer te kijken. “Ja, hij zit alleen maar in zijn hoofd, die is het contact met zichzelf helemaal kwijt!” Of: “Altijd maar dat gevoel! Denk gewoon eens logisch na!”
Gelukkig bestaat er, zoals altijd, een alternatief. De oude Chinezen hadden – onder aanvoering van de grote filosoof Mencius – zo’n 2300 jaar geleden al een oplossing. In het Chinees is het woord voor ‘hart’ namelijk hetzelfde als het woord voor ‘geest’: xin, of in het Nederlands: hart-geest. Het onderscheid dat wij zo graag maken in het Westen, bestaat daar helemaal niet.
Hoe oefen je met je ‘hart-geest’?
Wat het zo leuk maakt, is dat je volgens Mencius je hart-geest kunt oefenen. Door bijvoorbeeld je gevoel te onderzoeken. Stel dat je heel heftig reageert op een ruzie. Komt het dan écht door wat de ander heeft gezegd? Of zit daar een veel oudere kras op je ziel onder, die eigenlijk niks met deze ruzie te maken heeft? Wanneer je zoiets met je geest ontdekt, kun je ook besluiten dat het gevoel dat je nu hebt, je niet de juiste informatie geeft. Je hoeft er dus ook niet naar te luisteren. Waarschijnlijk neem je dan een heel ander besluit en loopt die ruzie totaal anders af.
Zo hoef je nooit meer te kiezen tussen je hart en je hoofd en dat is maar goed ook. Want de beste besluiten worden genomen als hoofd en hart één zijn.
Kies jij met je hart of met je hoofd? Of misschien wel allebei? Deel jouw ervaring in een reactie!
