Ophouden met ongezouten kritiek geven
We moesten er laatst weer eens aan denken terwijl we langs berichten op Facebook en Twitter scrolden. Want gebeurde daar niet eigenlijk precies hetzelfde? Mensen die van alles van elkaar vinden. Elkaar verdacht maken. Elkaar beschuldigen en besmeuren. Misschien wat minder nat, maar met vaak dezelfde intentie (jij bent slecht en ik ben goed) en hetzelfde resultaat (we hebben een nóg grotere hekel aan elkaar) als bij het concert van Manson.
Wat zou er gebeuren als we ophouden met dat soort kritiek? Ofwel: als we ons alleen nog maar richten op dat wat we mooi vinden? Alles wat je aandacht geeft groeit. Door keer op keer stil te staan bij iets waarvan je eigenlijk vindt dat het moet verdwijnen, houd je het juist in stand. Het is er de hele tijd, omdat je de hele tijd bezig bent er iets van te vinden. Da’s niet zo handig.
Groei door bewondering
Betekent dit dat je alles maar geweldig moet vinden? Juist niet! Het is prima om dingen af te wijzen, slecht te vinden of het ermee oneens te zijn. Maar is het dan niet slimmer om die dingen volledig te negeren, zodat niemand weet dat het bestaat – en het vanzelf verdwijnt? Dat betekent dat je al je energie en aandacht kunt geven aan de dingen die je bewondert. Zodat die dingen door meer mensen gezien worden en zo juist groeien.
Kritisch mogen zijn is in Nederland gelukkig een recht. De vraag is alleen of het in alle gevallen zo effectief is. Soms is het beter om zelf een alternatief te bedenken en dat te vergroten, dan om te vechten tegen een oud systeem. Al was het maar omdat de meeste mensen meer energie krijgen van iets creëren, dan van iets vernietigen.
Nog even over dat concert van Marilyn Manson. Ze deden het, zijn grootste fans. Omdraaien en spugen. De fluimen vlogen door de lucht. Grappig genoeg kan niet iedereen ver spugen. Misschien moet je aan de zijkant gestaan hebben om goed te kunnen zien waar de meeste spuug terechtkwam. Precies: op diezelfde eerste rijen.
