Waar het allemaal op neerkomt is dit: accepteer jezelf. Maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Believe me, ik ben er jaren mee bezig geweest. Ik heb wanhopig gezocht naar die ene manier om mezelf en alles wat daarbij hoorde te accepteren. En het lukte niet. Het lukte niet toen ik 125 kilo woog. Het lukte niet toen ik afviel naar 64 kilo. Het lukte niet nadat ik twee jaar intensief behandeld was voor een eetstoornis. En ik begreep niet waarom! Ik was dik geweest en dun en alles daar tussenin. Ik probeerde dit lijf te vormen naar wat ik dacht wat me wel gelukkig zou maken en het werkte gewoon niet. Wat moest ik dan wel? Wat zou ervoor zorgen dat ik kon accepteren dat ik ben zoals ik ben?

Het geheim is balans

Ik noem het balans, de ander noemt het mindfulness, gegrond zijn. In de jaren dat ik mijn lichaam bevocht en het in een vorm probeerde te rammen, was ik geestelijk verre van gebalanceerd. Ik sportte mezelf de pleuris, zat aan de shakes, weight watchers, dieetpillen en laxeermiddelen en zat in mijn sla te janken in de hoop dat ik letterlijk een ons zou wegen, om alleen maar tot de ontdekking komen dat ik nog steeds niet van mijn lijf hield omdat mijn lijf het issue niet was! Het ging om de emotionele bende in mijn hoofd. 

Pas toen ik noodgedwongen psychische hulp zocht ten tijde van een depressie en burn-out en alle kaarten op tafel moest leggen om te overleven, pas toen kon ik vooruitgang maken. De schuur met shit, meuk, drama en ellende moest eerst uitgemest worden voor ik daar leuke spulletjes in kon plaatsen. En toen? Kwam het toen vanzelf?? Nee, natuurlijk niet, dit is geen TellSell reclame waarbij de MagiStick je leven even leuk tovert.

Kiezen wat goed voor je is

Emotionele balans is namelijk niet ‘even’ gefixed, als het een is opgeruimd dan komt er wel weer wat anders de hoek omzeilen. Hoewel ik me na al dat shit scheppen steeds beter en beter voelde, afscheid van oude patronen nam, een paar belangrijke beslissingen maakte om mijn leven te veranderen, bleef mijn lijf toch wel een dingetje. Het was namelijk nog steeds niet zoals ik wilde en het leek niet erg mee te werken. Tot een maand of zes geleden: er werd een chronische aandoening bij me geconstateerd die er al jaren voor zorgt dat ik bepaalde voedingsstoffen niet kan verwerken. Hoop gedoe met insuline resistentie, vetopslag en onvruchtbaarheid. Al die tijd dat ik dacht gezond bezig te zijn en daarmee hopelijk af te vallen bleken juist averechts te werken. 

Met een setje nieuwe leefregels ging ik op pad en voelde een soort verademing: jaren van vage klachten, frustratie en onmacht bleken ineens een verklaring te hebben, mijn lichaam werkte gewoon niet zoals het hoorde. Deze realisatie had ook een positieve uitwerking op de bereidheid mijn levensstijl om te gooien, niet als dieet of voor even maar voor altijd. Geleidelijk begonnen bepaalde klachten af te nemen en na drie maanden bleek ik 8 kilo afgevallen. Alleen maar te kiezen wat goed voor mijn lijf was. Who da thunk??

I love my lijf

Die noodzaak om blijvend iets te veranderen, de bewuste keuze om gezondheid over lekkere trek te verkiezen en de acceptatie over die situatie, maakte het verschil. Ik accepteerde volledig dat mijn lijf defect is en dat die nieuwe leefregels ervoor zorgen dat ik goed functioneer, ondanks het feit dat het soms niet makkelijk is en dat ik nooit meer zoete troep kan eten. Dát was de acceptatie die ik nodig had. Het effect van die leefregels uitte zich in gewichtsverlies zonder moeite te hoeven doen. Daardoor bewees mijn lichaam dat het ook iets goeds kon. En dat gaf mij een nieuwe, liefdevolle blik! 

Mijn lijf is dan misschien niet strak, maar het werkt. Het zorgt ervoor dat ik kan bewegen, dat ik mijn passie voor kleding maken kan uitvoeren. Het zorgt ervoor dat mijn liefste z’n kouwe jatten tussen mijn weelderige dijen kan warmen als hij buiten uit de kou komt. -Probeer dát maar eens met een thigh gap!- En mijn junk in the trunk laat mij comfortabel door een Netflix-marathon heen komen. Mijn lijf doet nu wat het moet doen en als ik het op de juiste manier voed, regelt het zichzelf. De rust die ik in die kennis vond, was het laatste stukje balans wat ik nodig had om zelfliefde te vinden. And now, I love my lijf!

Van je lichaam houden, wil je dat ook leren? Een paar tips:

  • Ruim eerst de emotionele kast op, helemaal, ook die ene plank met duister gedoe.
  • Waarom wil je je lichaam veranderen? Wat is de noodzaak?
  • Accepteer de zaken die je niet kunt veranderen en focus op de positieve eigenschappen.
  • Kies bewust. Een ongezonde levensstijl is ook een keuze, accepteer daar de gevolgen van.
  • Meer weten over PCOS: www.healthyhormones.nl

Hoe zit dat bij jou? Zijn jij en je lichaam vrienden? En wat is je grootste eye-opener uit dit artikel? Laat het weten in de comments!