Depressie is als een silent killer scheet

Maar hoe kon ik de symptomen missen? Waarom had ik niet eerder door dat ik weer in het grijze gat aan het vallen was? Simpel: depressie is als koolmonoxide. Het trekt geruisloos over je leven en pas als je opmerkt dat je je niet zo tof voelt, is het eigenlijk al te laat. Zelfs als je eerder met dat bijltje hebt gehakt kan je de signalen missen omdat ze zo generiek zijn. Iedereen heeft wel eens een slechte nacht of hoofdpijn of wat gespannenheid, tenminste, dat is wat ik mezelf vertelde. Achteraf gezien was het spoorloos raken van mijn creativiteit de alarmbel, maar ook dat ging zo sneaky dat ik er niets achter zocht. Pas toen ik in een normale situatie abnormaal reageerde durfde ik me af te vragen of er iets aan de hand was. Een relaxed dagje sauna bracht een paniekaanval teweeg en zo lag ik de volgende dag in stukjes bij de huisarts.

Depressie is beleving van grijze onwerkelijkheid

‘In het verleden behaalde resultaten, bieden geen garantie voor de toekomst’ is in mijn tweede rondje depressie wel van toepassing en maakt het misschien nog moeilijker. Ik wéét namelijk dat dit een chemisch proces is omdat mijn hersenen niet optimaal functioneren. Ik wéét dat dit gevoel tijdelijk is en straks minder wordt en uiteindelijk verdwijnt en hoe het voelt als de zon weer doorbreekt. Ik ben bewust van het feit dat mijn gevoel niet de werkelijkheid is. Maar man, man… wat is het zwaar om die kennis te hebben maar geen licht te voelen. Alleen maar verdriet, donkergrijs en loodzwaar leed! Dit valt voor mij, zelfs met alle wetenschappelijke kennis niet weg te redeneren. Hoe eng en verwarrend moet het zijn voor iemand die dit voor het eerst ervaart? En hoe onbegrijpelijk is dit voor iemand met een gezond brein die een geliefde door dit zwarte dal ziet gaan en zich niet kan voorstellen hoe het voelt.

Het stigma van depressie

Mensen voelen angst over dingen die ze niet begrijpen. Angst en onbegrip zijn de kweekgrond voor stigma. En het wordt tijd dat het stigma over depressie verdwijnt. Daarom dit persoonlijke artikel waarin ik beschrijf hoe ongrijpbaar het is om jezelf weg te voelen glijden van je persoonlijkheid. Dat depressie geen kwestie is van jezelf dwingen je beter te voelen of er overheen te stappen. Dat het advies van ‘ga maar iets leuks doen’ als een pleister op een slagaderlijke bloeding is. Depressie heeft niets met sterk zijn te maken en het heeft geen reden nodig om te ontstaan. Het komt, of je wilt of niet, en het kan bij iedereen gebeuren.

Maak depressie bespreekbaar

Er is geen kant en klare handleiding om jou of je naasten door deze situatie te helpen. Maar weet dat je niet alleen bent. Dat er hulp is bij je huisarts of een specialist, ook als jij niet degene bent met de depressie maar er wel mee te maken hebt. Je hoeft je niet te schamen voor deze situatie, je hebt er niet voor gekozen. Depressie is een monster wat in de schaduw van angst leeft. Door er over te praten en het monster te beschrijven, het beest in het licht te zetten, zal ie minder eng worden. Niet alleen voor jou maar ook voor de mensen om je heen.

Wil je met minder stress en meer zelfvertrouwen jóuw leven leiden?

Heb jij het gevoel dat er meer in het leven zit? Wil je eindelijk je
dromen waarmaken? Wil jij geen prima leven, maar een fantastisch leven? Mooi! Je hebt noodzaak gecreëerd om te werken aan jouw beste jaar ooit! Via onze nieuwsbrief helpen we je daar nú mee te starten en blijf je op de hoogte van het 365 Jaarprogramma. Doe je mee? Al 130.000 mensen gingen je voor. Vanaf nu is het tijd voor jou!