Als het verleden (lees: je ex) weer opduikt en je die niet kunt accepteren
Denkbeeldige discussies, wie kent ze niet? Naast douchen is bedtijd het ultieme moment voor scumbag-brains om je door de mentale mangel te halen. En zo lag ik de hele nacht illusoire disputen te houden met iemand die ik nooit meer zal zien, over een situatie die er allang niet meer toe doet. Maar als deze situatie voor mij niets meer betekende, waarom probeerde ik de ex in dromenland dan op verschillende manieren mijn perspectief uit te leggen? Wat is het nut van denkbeeldige discussies? En moet je er mee stoppen?
Het nut van een denkbeeldige discussie
Niet alle denkbeeldige discussies zijn nutteloos. Het kan soms helpen je op een sociale situatie voor te bereiden. Een sollicitatie, een confrontatie met iemand aangaan, gesprek met de baas, verkering vragen of bij je omgeving uit de kast komen: soms heb je gewoon wat extra zelfvertrouwen nodig om die gesprekken in het echt aan te gaan. Door te denken dat je alle mogelijke wendingen in zo’n gesprek geoefend hebt, wordt de drempel lager en de situatie minder spannend. Niets aan het handje dus, je bent jezelf gewoon aan het trainen voor iets wat nog gaat gebeuren.
Acceptatie: hoe laat je het verleden rusten?
Maar! Denkbeeldige discussies over dingen die allang hebben plaatsgevonden, hebben minder zin. Het enige wat je hiermee doet, is proberen een voorval uit het verleden te veranderen in de hoop dat het een effect op je toekomst zal hebben. En tenzij je een tijdmachine hebt, verandert dat verleden echt niet. Het enige wat effect op jouw toekomst heeft, ben jij en de keuzes die je maakt. Dus in plaats van te malen over wat er in het verleden gebeurd is, kan je beter nadenken over hoe je het in je toekomst anders gaat doen.
Wie in het verleden leeft, blokkeert de toekomst
Negatieve gedachten aan het verleden creëren namelijk ook negatieve emoties in het nu. De negatieve emotie die de denkbeeldige discussie bij mij opriep was frustratie. Ik kon hem toen mijn punt niet laten inzien en die nacht wéér niet. Het besef, maar vooral de acceptatie dat ik niets aan het verleden kan veranderen heeft deze negatieve emotie uiteindelijk doorbroken. ‘Het is gebeurd, je kunt er niets aan veranderen. Het doet er niet meer toe. Je doet dingen nu anders’. Dat werd mijn mantra die ochtend en zo accepteerde ik het voorval uit het verleden.
Ik slaap weer zonder oneindige debatten en weet dat ik mijn best heb gedaan met de kennis die ik toen had. Nu was ik er misschien anders mee omgegaan maar toen koos ik voor een manier die op dat moment bij me paste en dat is helemaal oké. Hoe je van je ervaringen uit het verleden kunt leren en fouten of vergissingen kunt accepteren lees je in deel twee.
Merk jij dat je weleens in het verleden blijft hangen of niet over een bepaalde gebeurtenis of gedachte heen komt? Hopelijk helpt dit artikel jou! Laat het ons weten in de comments!
